285. In Memoriam
ΤΟ ΠΙΣΩ ΔΩΜΑΤΙΟ
MINOS 1982
Το κομμάτι αυτό είναι ένα τραγούδι σε στίχους, μουσική και
ερμηνεία Σταύρου Παπασταύρου, που μαζί με άλλα εννέα αποτελούν το "Πίσω
Δωμάτιο", το προσωπικό άλμπουμ του συνθέτη, που κυκλοφόρησε μετά τη
βράβευσή του στους Α' Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού του Μάνου Χατζιδάκι, το 1981.
Ο γνωστός τραγουδοποιός και φίλος, μόνιμος κάτοικος πια της
«Μενεστρέλλων Πολιτείας» Σταύρος Παπασταύρου, μας είπε: «Το "In
memoriam" -τίτλος ειρωνικά βαρύγδουπος- είναι αφιερωμένο στη μνήμη όλων
εκείνων που έζησαν και πέθαναν στη σκιά: στους νοσηρά ρομαντικούς, που δεν
κατάφεραν να ζήσουν μια πραγματική ζωή, στους αυτόχειρες, σ' αυτούς που κάηκαν
ζώντας τη ζωή τους με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, στους "συγχυσμένους”, τους
άτυχους και τους άτολμους...»
In memoriam
Ο ένας κρεμασμένος στο φεγγάρι,
ο άλλος φυτεμένος μεσ’ τη γη,
τα γράμματα τους χάνονται στο δρόμο,
βρώμικα χόρτα φράξαν τη πηγή.
Σκελετωμένα όνειρα στο βάλτο,
σβησμένα αχνάρια, πύρινη βροχή,
στο δείπνο περισσέψανε τα πιάτα,
σκουριάζουν οι καρέκλες στην αυλή.
Πόσα πουλιά να χάθηκαν απόψε,
πόσα ξεχάσαν που είν’ η ανατολή,
πόσα καήκαν παίζοντας στον ήλιο,
πόσα ξενύχτησαν πάνω στο σκαλί;
Ο ένας κρεμασμένος στο φεγγάρι,
ο άλλος καρφωμένος μεσ’ τη γη,
ονόματα σβησμένα από το κύμα,
τρελός χορός μετά από τη σφαγή.
