24 Ιαν 2010

Παρουσίαση μουσικής
156. Ο Ρωμαίος στη στέγη
Μ’ ΑΓΑΠΑΣ;
LYRA 1996

9/18





Η μουσική για την ομώνυμη ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου του 1988 από τους «Χειμερινούς κολυμβητές». Το πρωτότυπο και σπάνιο αυτό συγκρότημα αποτελείται από τους:
Αργύρης Μπακιρτζής (Θεσ/νικη) φωνή
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Γράφει στίχους και μουσική.
Κώστας Βόμβολος (Βόλος) ακορντεόν, κανονάκι. Γράφει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Μιχάλης Σιγανίδης (Θεσ/νικη) κοντραμπάσο, μαντολίνο, φωνή. Γράφει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Κώστας Σιδέρης (Φλώρινα) τζουράς, φωνή
Γιώργος Τακματζόγλου (Έδεσσα) κιθάρα, φωνή
Φλώρος Φλωρίδης (Θεσ/νικη) σαξόφωνο. Ασχολείται με τη σύγχρονη τζαζ. Σολίστ και μέλος συνόλων σύγχρονης μουσικής
Χάρης Παπαδόπουλος (Κατερίνη) μπουζούκι. Γράφει μουσική.

17 Ιαν 2010

Παρουσίαση μουσικής
155. Είμαι η κοκκινοσκουφίτσα
ΠΕΡΠΑΤΩ ΕΙΣ ΤΟ ΔΑΣΟΣ
LYRA 1997

4/12

Η μουσική που συνέθεσε ο Κώστας Βόμβολος για το μουσικό παραμύθι «Περπατώ εις το δάσος», που παίχτηκε από την Πειραματική σκηνή της Τέχνης το 1992 στο θέατρο Αμαλία. Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον έργο, όπου με αρκετή δόση σουρεαλισμού, αναμειγνύονται υποθέσεις κλασσικών παραμυθιών. Έτσι την κοκκινοσκουφίτσα ταλαιπωρούν οι μητριά και οι κακές κόρες της, ενώ για να μη χαθεί στο δάσος σκορπάει κοντορεβυθούλικα ψίχουλα ! Εξαιρετικό για μεγάλα παιδιά μέχρι 98 ετών. Οι στίχοι είναι της Στέλλας Μιχαηλίδου. Το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι είναι συμπίλημα δύο τραγουδιών : «Είμαι η κοκκινοσκουφίτσα» και «Τα ψιχουλάκια», που είναι γραμμένα στο ίδιο μουσικό μοτίβο και αποδίδονται από την Ελένη Δημοπούλου. Έχουν αφαιρεθεί οι αφηγήσεις.

Είμαι η κοκκινοσκουφίτσα
αδύνατη σα μια καρφίτσα
από την παντοτινή νηστεία
τη σφουγγαρο-ταλαιπωρία
ζω μέσα σ’ αδικία
αμείλικτη δικτατορία
έχοντας γι’ αφεντικά
τρεις κόρες και μια μητριά
αχ και νάχα δυό φτερά
να πέταγα σαν τα πουλιά
αχ νάμουν μια πεταλουδίτσα
κι όχι η κοκκινοσκουφίτσα
με διαταγές με βασανίζουν
με τυρρανάνε, με ζαλίζουν,
με χτυπάνε, με φοβίζουν,
με κοροϊδεύουν και με βρίζουν
τα δυό μου τ’ αφεντικά
οι κόρες κι η μητριά
αχ νάμουν ένα πετραδάκι
σ’ ένα δροσερό ρυάκι
αχ νάμουν μια πασχαλίτσα
κι όχι η κοκκινοσκουφίτσα
Ψιχουλάκια θα σκορπάω
όπου βρεθώ κι όπου πατάω
έτσι ώστε αν θελήσω
σπίτι πίσω να γυρίσω
ψιχουλάκια θα σκορπάω
με προσοχή όπου πατάω
πυξίδα δε θα χρειαστώ
αυτά θάχω οδηγό
τα ψίχουλα είναι σκληρά
σκληρά σα πετραδάκια
και σίγουρα δε θα τα φαν
του δάσους όλα τα πουλάκια.

11 Ιαν 2010

Παρουσίαση βιβλίου
Κάτω από το βλέμμα του Βούδα
Περλ Μπακ
Εκδ. Γκοβόστης 1995

*Ο παλαιότερος και πιο αντιπροσωπευτικός τίτλος είναι
«Η καλή γη»



Η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα κινέζικο χωριό των αρχών του 20ου αιώνα. Ένας γάμος με προξενιό ανάμεσα στον αγρότη Γουάνγκ Λουνγκ και την δούλα Ο-Λαν. Φτώχεια, οικογένεια, λοιμός, μετανάστευση, πόλεμος, σκληρή δουλειά και στο τέλος πλούτος. Από εκείνη τη στιγμή όμως αρχίζουν και τα προβλήματα. Αχαριστία του άντρα και κακο-μεταχείρηση της γυναίκας. Παρακμή των αξιών, παράλληλα με τον πλουτισμό.
Ακολουθεί άρθρο του Δημήτρη Γκιώνη στην Ελευθεροτυπία
Η Κίνα της Μπακ δεν είναι εκείνη των ειδυλλιακών τοπίων, του στοχασμού και των αυτοκρατόρων. Είναι βαθιά ρεαλιστική, ρημαγμένη από πλημμύρες, σαρωμένη από καταστροφικούς ανέμους, πληγωμένη από τους πολέμους. Και οι πράξεις των ηρώων της είναι ρυθμισμένες από αυστηρούς κανόνες: τις συνήθειες, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τις κοινωνικές συνθήκες και τις μεταξύ τους σχέσεις. Κεντρικός άξονας, η κυριαρχική επίδραση της γης -της γης που τους θρέφει και στην οποία θα καταλήξουν.
Γεννήθηκε το 1892 στη Βιρτζίνια και πέθανε το 1973 σε ηλικία 61 ετών. Οι γονείς της, πρεσβυτεριανοί ιεραπόστολοι, πήγαν στην Κίνα ενώ η Περλ ήταν ακόμη μωρό. Έμαθε αγγλικά και κινεζικά και ανατράφηκε με συνομήλικά της κινεζάκια Σπούδασε στην Αμερική κι επέστρεψε στην Κίνα, όπου εργάστηκε ως καθηγήτρια αγγλικών. Το 1917 παντρεύτηκε τον αγρονόμο και ιεραπόστολο Τζον Μπακ, από τον οποίο χώρισε το 1934, για να παντρευτεί τον επόμενο χρόνο τον Νεοϋορκέζο εκδότη της Ρίτσαρντ Ουόλς. Έκτοτε εγκαταστάθηκε οριστικά στη Ν. Υόρκη.
Άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα και άρθρα σχετικά με την Κίνα το 1923 και συνέχισε με μυθιστορήματα. Το 1932 της απονεμήθηκε το βραβείο Πούλιτζερ για το μυθιστόρημα «Η καλή γη» κι έξι χρόνια αργότερα το Νόμπελ. Εκτός από το συγγραφικό της έργο διακρίθηκε για τη κοινωνική και ανθρωπιστική της δράση. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δημιούργησε το Ίδρυμα Περλ Μπακ, με σκοπό τη βοήθεια και ανακούφιση παιδιών από ασιατικές χώρες και παιδιών διανοητικά καθυστερημένων.
Διαβάζοντας τα γλαφυρά βιβλία της, έχεις την αίσθηση ότι είναι γραμμένα από Κινέζο.
«Αυτό που όρισε τις λογοτεχνικές μου προσπάθειες είναι το κινεζικό και όχι το αμερικανικό μυθιστόρημα. Η πρώτη ιδέα για το τι είναι διήγημα, πώς λες και πώς γράφεις μια ιστορία, μου ήρθε από την Κίνα, και θα ήταν αχαριστία να μην το αναγνωρίσω», ομολογεί κατά την απονομή του Νόμπελ στη μακροσκελή ομιλία της, στην οποία έδινε μια σαφή εικόνα για την κινεζική λογοτεχνία.
«Στην Κίνα το μυθιστόρημα ούτε ήταν ούτε θεωρήθηκε ποτέ τέχνη κι ούτε ποτέ Κινέζος συγγραφέας είδε τον εαυτό του ως καλλιτέχνη», είπε ακόμη. Και: «Στην Κίνα η τέχνη και το μυθιστόρημα ήταν δύο τομείς απολύτως χωριστοί. Εκεί η λογοτεχνία ως τέχνη ανήκε στην αποκλειστική δικαιοδοσία των γραμματισμένων. Ηταν μια τέχνη που την καλλιεργούσαν οι ίδιοι, σύμφωνα με τους δικούς τους κανόνες, την καλλιεργούσαν ο ένας για τον άλλο και δεν υπήρχε σ' αυτή θέση για το μυθιστόρημα».
Το κινεζικό μυθιστόρημα, θα διευκρινίσει στη συνέχεια, «γράφτηκε στο λαϊκό ιδίωμα γιατί οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να διαβάσουν και να γράψουν και το μυθιστόρημα έπρεπε να είναι γραμμένο έτσι ώστε, όταν διαβαζόταν φωναχτά, να είναι κατανοητό από πρόσωπα που μπορούσαν να επικοινωνήσουν μόνο μέσω του προφορικού λόγου. Σ' ένα χωριό δύο εκατοντάδων ψυχών ίσως μόνο ένας ήταν σε θέση να διαβάζει, και τις γιορτές ή τ' απογεύματα, όταν τελείωνε η δουλειά, διάβαζε στο λαό από κάποια ιστορία. Η αυγή του κινεζικού μυθιστορήματος άρχισε ακριβώς μ' αυτόν τον απλό τρόπο». Η αμοιβή του αναγνώστη ήταν κάποιες πενταροδεκάρες από τους ακροατές. Οι συγγραφείς των ιστοριών αυτών ήταν ανώνυμοι: «Μια ιστορία αναπτυσσόταν μέσα από διαδοχικές εκδοχές, σαν μια δομή πλασμένη από πολλά χέρια».
«Σ' αυτή την παράδοση του μυθιστορήματος γεννήθηκα και ανατράφηκα ως συγγραφέας. Γι' αυτόν το λόγο η φιλοδοξία μου δεν κατευθύνθηκε προς την ωραιολογία ή τη χάρη της τέχνης», βεβαιώνει η Μπακ. Και κάτι ακόμη: «Η θέση του μυθιστοριογράφου είναι στο δρόμο. Εκεί είναι ευτυχέστερος».
(Τα βιογραφικά της Μπακ και τ' αποσπάσματα από το λόγο της στη Σουηδική Ακαδημία είναι από το βιβλίο «Ένας αιώνας Νόμπελ», επιμέλεια Θανάσης Νιάρχος, εκδόσεις «Καστανιώτη»).

6 Ιαν 2010

Παρουσίαση μουσικής
154. Βούλιαξαν οι ώρες
ΣΤ’ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ
LYRA 1975

3/12

Ο συνθέτης Γιώργος Κοντογιώργος έχει στο ενεργητικό του έντονη δραστηριότητα ως ενορχηστρωτής και διευθυντής μουσικών συνόλων για ηχογραφήσεις σε στούντιο δισκογραφικών εταιρειών. Σημαντικές δουλειές του Μ. Χατζιδάκι και του Δ. Σαββόπουλου έχουν περάσει από τα χέρια του. Στον τελευταίο από τους 3 προσωπικούς του δίσκους, «Στ’ ουρανού τα περιβόλια», συνεργάζεται με τον Άκο Δασκαλόπουλο, τον Γ. Κακουλίδη, τον Θ. Γκαϊφίλια και την Βαρβάρα Τσιμπούλη.
Το καλαίσθητο εξώφυλλο έχει φιλοτεχνήσει ο ζωγράφος Χρήστος Καρράς. Το τραγούδι «Βούλιαξαν οι ώρες» του Άκου Δασκαλόπουλου ερμηνεύει ο Δημήτρης Ψαριανός.

Τ’ ουρανού τα ρόδα λάμπουν στον αέρα
Θάλασσα-θάλασσα μη με κοιτάς
Γαλανό κορίτσι κι έρχεσαι από πέρα
Θάλασσα-θάλασσα μη με πονάς
Βούλιαξαν οι ώρες της αγάπης μας
Καραβάκια μέσα στο θολό νερό
Οι βασανισμένοι τι γυρεύουν
Μες’ τη νύχτα μες’ τον άδικο καιρό
Πάρ’ τα δάκρυά μου πότισε τον Άδη
Θάλασσα-θάλασσα μη με ρωτάς
Όσοι αγαπούσα λιώνουν στο σκοτάδι
Θάλασσα-θάλασσα μη με πονάς.

1 Ιαν 2010

Παρουσίαση μουσικής
153. Τα παιδάκια
ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
POLYDOR 1969

4/12

Ο συνθέτης Πάνος Σαββόπουλος κυκλοφόρησε αυτόν τον δίσκο βινυλίου το 1969. Το ύφος παραπέμπει στον διάσημο συνονόματο του Διονύση. Ο ίδιος γράφει: «... η λιτότητα και το πρωτόγονο της παρουσίασης των τραγουδιών στο δίσκο, είναι για νάναι πιο κοντά στο όχι φτιαχτό της δικής μου ζωής...» Κιθάρα στο δίσκο παίζουν ο Ν. Μαυρουδής και ο Β. Τενίδης. Το συγκεκριμένο τραγούδι «Τα παιδάκια», είναι σε στίχους του ίδιου, όπως και όλα του δίσκου. Ερμηνευτής ο συνθέτης.

Δυό παιδιά στο δρόμο παίζουν μες στο κρύο μες στο χιόνι
και δε νοιάζονται σταλιά
κι ούτε δίνουν σημασία που το χνώτο τους παγώνει
στην ανάσα του βοριά.
Τα παιδάκια παίζουν μες στη παγωνιά
και δεν δίνουν σημασία στο χιονιά
Δυό παιδιά στο δρόμο παίζουν μες το παγωμένο αγέρι,
μες στη βαρυχειμωνιά,
χελιδόνια του χειμώνα, ζωντανεύουν τα δρομάκια
στη μικρή τη γειτονιά.