24 Σεπ 2009

Παρουσίαση μουσικής
140. Αναστασία
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΥ
LYRA 1996
4/10


Μουσικές συνθέσεις του Γιάννη Σπυρόπουλου-Μπάχ. Το συγκεκριμένο τραγούδι, σε στίχους Μπαχ, αποδίδει ο Άγγελος Σφακιανάκης με συνοδεία ορχήστρας δωματίου.

Πόσες φορές, πόσες φορές
τις μουσικές σου όταν παίζεις
πόσες φορές
με τις χορδές να μας πονούν
με τις φωνές μας να καταγγέλουν, να ξαγρυπνούν
πουν’ το φεγγάρι που βραδιάζει πια δεν ξέρω
απ’ όπου νάφυγα ακόμα μένω εδώ
ο Απρίλης άφησε στον Μάϊο να υποφέρω
ένα τραγούδι που μου φέρνει πυρετό
πόσες φορές, πόσες φορές
γύρω μου μάγια δεν βρίσκω λόγια
πόσες φορές
χρυσαφικά ηλιόλουστα
αναστασία, ίχνη από αστέρια
θεόπλαστα

16 Σεπ 2009

Παρουσίαση μουσικής
139. Εισαγωγή
ΚΑΙΣΑΡ ΚΑΙ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ
COLUMBIA 1962

16/17

Η υπέροχη μουσική που συνέθεσε ο Μάνος Χατζιδάκις για την μουσική κωμωδία «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», βασισμένη στο θεατρικό έργο του George Bernard Shaw, που ανέβηκε στο Θέατρο Κοτοπούλη-Rex τον Οκτώβριο του 1962 με σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, σκηνικά και κοστούμια Νίκου Εγγονόπουλου και πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Τζαβαλά Καρούσο. Πως να μην θαυμάσει κανείς, εκτός από την έμπνευση της μουσικής μελωδίας, τις καταπληκτικές ενορχηστρωτικές ιδέες. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι η εισαγωγή.

10 Σεπ 2009

Παρουσίαση μουσικής
138. Η Χιονένια και η Συννεφένια
ΛΑΧΑΝΑ ΚΑΙ ΧΑΧΑΝΑ
LEGEND 2008
4/24



Συλλογή παιδικών τραγουδιών του συνθέτη Τάσου Ιωαννίδη, που έγραψε ορμώμενος από την προσπάθεια αποστήθισης ποιημάτων παιδιών της 1ης δημοτικού. Τα στιχάκια είναι της Ελενης Καραντζολα, Καλλιόπης Κυρδη, Τατιάνας Σπανέλλη και Θεοδώρας Τσιαγκάνη. Το συγκεκριμένο κομμάτι ερμηνεύει η Μ. Φαραντούρη.

H Χιονένια και η Συννεφένια

Ταξιδεύει η Συννεφένια
με του Ανέμου τα φτερά.
Χίλια δάκρυα μεταξένια
στο ταξίδι της σκορπά.
Όταν δακρύζει η Συννεφένια,
ψιχάλες πέφτουν απαλά.
Ψηλά κοιτά τότε η Χιονένια,
στο σύννεφο χαμογελά.

5 Σεπ 2009

Παρουσίαση βιβλίου
Η ιστορία του κόσμου
Από τους προϊστορικούς χρόνους ως τη σημερινή εποχή
Ζαν - Κλωντ Μπαρρώ, Γκιγιώμ Μπιγκό
Εκδ. ΕΣΤΙΑ 2008





Και είναι ποτέ δυνατόν να αντιληφθούμε την επικαιρότητα χωρίς τις απαραίτητες ιστορικές αναφορές, από τη στιγμή που και οι πιο πρόσφατες εξελίξεις έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν; Πού, παραδείγματος χάριν, να τοποθετήσουμε τους πολέμους του Ιράκ, αν δεν έχουμε ποτέ μιλήσει για τη Μεσοποταμία; Οι εικόνες μας σοκάρουν, αλλά δεν μας αφορούν. Βλέπουμε τα πάντα, αμέσως, σε απευθείας σύνδεση, αλλά δεν μας αφορούν. Βλέπουμε τα πάντα, σε απευθείας σύνδεση, αλλά δεν καταλαβαίνουμε τίποτα.
Πριν από έναν αιώνα, όσοι ήξεραν ανάγνωση ήξεραν και να τοποθετούνται στο χώρο και το χρόνο. Σήμερα δεν είναι πλέον το ίδιο. Οι Δυτικοί έχουν μετατραπεί, ως επί το πλείστον, σε ανθρώπους χωρίς παρελθόν, σε "αμνήμονες". Κατά μία παράδοξη ειρωνεία, το ζήτημα του "καθήκοντος προς τη μνήμη" δεν ήταν ποτέ τόσο έντονο όσο στους σημερινούς καιρούς της λήθης, εφόσον ένα προτέρημα δεν εκθειάζεται παρά μόνο όταν έχει ξεχαστεί. Αν προσθέσετε σε όλα αυτά και τη χρηματιστηριακή περιφρόνηση για το μακροπρόθεσμο, θα καταλάβετε ότι ο μοντερνισμός μας κατασκευάζει αναλώσιμους καταναλωτές, που με μανιώδη τρόπο επιδίδονται στο ζάπινγκ, παρά υπεύθυνους πολίτες με θέληση να κατανοήσουν και να οικοδομήσουν.
Από εδώ λοιπόν πηγάζει η απλή ιδέα, φιλόδοξη και ταπεινή ταυτόχρονα, να γράψουμε ένα συνοπτικό βιβλίο ιστορίας με χρονολογική αφήγηση, για όλους τους αναγνώστες που επιθυμούν να εντοπίσουν την προσωπική τους μοίρα στη μεγάλη συλλογική ιστορία, ηρωική και τραγική -λογική ή παράλογη- του ανθρώπινου γένους.
Ιδού λοιπόν μια σύνοψη της ιστορίας της ανθρωπότητας. Αληθινή διήγηση όπου ο αναγνώστης θα μπορέσει να βρει ερμηνείες γεγονότων που φαντάζουν αναμφισβήτητα. Απευθύνεται σε όλους, εκτός από τους επαγγελματίες ιστορικούς.
Άλλο ένα βιβλίο Ιστορίας; Βεβαίως.
Και μπορεί να χωρέσει η ιστορία ολόκληρου του κόσμου σε 365 σελίδες; Αυτό είναι η τέχνη του συγγραφέα.
Πρόκειται για ένα πόνημα πολύ χρήσιμο σε κάθε αναγνώστη, είτε γνωρίζει αρκετή ιστορία ήδη, είτε δεν γνωρίζει. Εκτός από ένα-δυό μικρά σημεία υστέρησης, η παρουσίαση είναι ψηλού επιπέδου, αλλά και εύληπτη, με αποτέλεσμα ένα κείμενο χωρίς χάσματα, που κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι τελευταίας σελίδας.
Μερικά σύντομα αποσπάσματα:
... «Πολλά θηλαστικά είναι κυνηγοί, τα πρωτεύοντα όμως είναι συλλέκτες, το κυνήγι δεν αποτελεί μέρος του γενετικού τους κώδικα... Κατά πάσα πιθανότητα η ομιλία επινοήθηκε για λόγους πρακτικούς: χρειάστηκε να μεταβιβαστούν προφορικές διαταγές που δεν ήταν εγγεγραμμένες στον γενετικό κώδικα, για να εκτελεστούν συγκεκριμένες κυνηγετικές πράξεις...
Ταυτόχρονα όμως η ομιλία προκάλεσε μια νεύρωση, που αφορά το μέλλον.
Τα ζώα δεν ξέρουν τι θα πει μέλλον. Θυμούνται το παρελθόν, αλλά δεν ανησυχούν για το μέλλον. Όταν του παρέχεται τροφή & αγάπη σε ικανοποιητικές ποσότητες, το ζώο ζει την απόλυτη ευτυχία. Δεν αγχώνεται & κρύβεται μονάχα όταν νοιώθει ότι απειλείται «εδώ και τώρα» από σαρκοβόρα θηρία, αρρώστια ή λιμό...
... Τι είναι ο άνθρωπος; Ένα ον που ξέρει πως θα πεθάνει & νοιώθει την ανάγκη να παρηγορείται με ιστορίες. Ιστορίες που θα τον βοηθήσουν να υπομείνει την ανυπόφορη ιδέα του τέλους, να ξορκίσει την αναπόφευκτη αναγκαιότητα του θανάτου...

1 Σεπ 2009

Παρουσίαση μουσικής
137. Τι να σημαίνει
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΛΟ
ΜΥΛΟΣ 010-ΚΙΝΗΣΙΣ 1997
10/12



Πάρα πολύ καλή συλλογή συνθέσεων της Μαρίας Θωίδου, εξαιρετικής τραγουδοποιού από την Βόρειο Ελλάδα. Συνθέτει και ερμηνεύει την μουσική της από το 1987 με έντονο προσωπικό ύφος. Έχει αναπτύξει επίσης μουσικοπαιδαγωγική δράση σε σχολεία, ωδεία και πολιτιστικά κέντρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η ίδια γράφει : «Η Γυναίκα περπάτησε μέσα στο χρόνο μαζεύοντας στιγμές, όπως κοχύλια ή βότσαλα. Στις μέρες που πέρασαν, οι στιγμές ξεθώριασαν. Έμειναν μόνο τα λόγια και η μουσική τους. Έμεινε μόνο το τραγούδι σαν ένα ολοστρόγγυλο μήλο στη χούφτα της...» Ένα-ένα τα κομμάτια είναι διαλεχτά (υψηλό κλάσμα!), καθιστώντας την επιλογή εξαιρετικά δύσκολη. Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει τίτλο: «Τι να σημαίνει» και το ερμηνεύει όπως και τα περισσότερα η ίδια η συνθέτης.

Μες στον ύπνο μου ένα βράδυ
είδα όνειρο σαν χάδι
τρεις φωλιές με χελιδόνια
στου σπιτιού μου τα μπαλκόνια
Και ρωτώ τι να σημαίνει
κείνον που’ μουνα κοντά του
και με το ζεστό του χέρι
με τραβάει στην αγκαλιά του.
Μες στη μέρα που κυλούσε
τ’ όνειρο με συναντούσε
μα νυχτώνει και μ’ αφήνει
σα φτερούγισμα που σβήνει.
Και ρωτώ τι να σημαίνει
κείνον που’ μουνα κοντά του
με κοιτάει αλλά σωπαίνει
κι έχω μείνει μακρυά του...