31 Αυγ 2008

Τέλος της 19ης ενότητας. Την Μενεστρέλλων Πολιτεία επισκέπτονται συνεχώς καινούργιοι περιηγητές. Ένας «ταξιδιωτικός οδηγός» λοιπόν είναι απαραίτητος. Αν υποθέσουμε ότι κάποιος ανοίξει την τελευταία σελίδα, αλλά κατεβαίνοντας στο juke box, βάλει ένα τραγούδι παλαιότερο να παίξει, δεν θα βρεί να διαβάσει πληροφορίες σχετικές με αυτό μπροστά του στην τελευταία σελίδα. Θα πρέπει να συγκρατήσει τον αύξοντα αριθμό του τραγουδιού, να κατέβει στο κάτω μέρος της δεξιάς στήλης στην ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ και να «μπει» στον αντίστοιχο μήνα, δηλαδή στην αντίστοιχη παλαιότερη σελίδα. Απλό;

30 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
76. Ελευθερία
ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΨΗΛΑ
POLYΤRΟPON/UNIVERSAL 2006

2/12

Συλλογή τραγουδιών του Δημήτρη Ζερβουδάκη στα όρια μεταξύ μιας έντεχνης τραγουδοποιίας με λαϊκές βάσεις και της δυτικότροπης ηλεκτρικής μπαλάντας. Τούς στίχους στο συγκεκριμένο τραγούδι έχει γράψει ο Γιώργος Χατζόπουλος και το ερμηνεύει ο Παντελής Θεοχαρίδης.

Ελευθερία το τραγούδι σου
Και η σιωπή στον πόνο των ματιών σου
Ο πιο πικρός μας ο καϋμός
Άστον στην όχθη των χειλιών σου
Ελευθερία το μυστικό σου
Το ψυθιρούν στην ηχώ των αναστεναγμών σου
Το πιο γλυκό μας όνειρο
τάμα στις χούφτες των χεριών σου
Ελευθερία το θαύμα σου
Και η η πατρίδα που δεν χάνεται
Δελφίνι στο ταξίδι σου
Η πιό όμορφη μοίρα μας
Ναυάγιο στους κόλπους της ψυχής σου.
Ελευθερία το σημάδι σου
Άλλη μια μέρα στους κάμπους των παιδιών σου
Η πιό γυμνή αλήθεια μας
Μετρα βαριά για να τη ζήσεις
Ελευθερία το τραγούδι μου
Δάκρυ που κρύφτηκε στο πιό παλιό μου σπίτι
Η πιό βρώμικη λέξη μου
Φορτίο πέρασμα κι αγρίμι.

28 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
75. Ο τρεκλίζων Ερμής
Παράρτημα Α΄
POLYGRAM 1996

4/11

Μια συλλογή με παλαιότερες μουσικές από το θέατρο και τον κινηματογράφο του Διονύση Σαββόπουλου, τραγουδοποιού και ερμηνευτή των "δικών του στιχηρών ιδιομέλων", όπως λέει ο ίδιος". Oι πρωτότυπες μουσικές αυτών των έργων είχαν χαθεί. Eυτυχώς όμως βρέθηκαν κάποιες ηχογραφήσεις των παραστάσεων ύστερα από... αγγελία στην εφημερίδα στα χέρια του Kωστή Bίννερ, φανατικού συλλέκτη ήχου. Πάνω σε αυτές τις ηχογραφήσεις δούλεψαν ο Σαββόπουλος και οι συνεργάτες του και ανασύστησαν το μουσικό πνεύμα και τον ήχο των παραστάσεων
Το συγκεκριμένο μικροσκοπικό ορχηστρικό κομμάτι είναι από την παράσταση του "Πλούτου" του Aριστοφάνη, που ανέβηκε στην Eπίδαυρο το 1985 από την Eθνική Kρατική Σκηνή σε μετάφραση Kώστα Bάρναλη και σκηνοθεσία Λούκα Pονκόνι.

26 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
74. Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω
ΔΕΝ ΒΙΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ
ΜΕΛΩΔΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ 2007

18/18

Τραγούδια του ήλιου και του φεγγαριού, είναι η δεύτερη δισκογραφική δουλειά της Τατιάνας Ζωγράφου. Τους στίχους έγραψε η Βεατρίκη Κάντζολα-Σαμπατάκου, ο Βασίλης Αναγνωστόπουλος, η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, η Αργυρώ Κοκορέλη και η συνθέτρια. Δεν πρόκειται για στίχους που καταφεύγουν στα υποκοριστικά για να κάνουν ρίμα υπέρ μιας ανέμπνευστης δήθεν παιδικότητας. Αντίθετα, ανταποκρίνονται και στις απαιτήσεις ενός ενηλίκου. Εξαιρετικά εμπνευσμένη μουσική και αυτή (όπως φαίνεται και από το κλάσμα ...). Η δημιουργός γνωρίζει καλά τα παιδιά και λόγω της επίσημης επαγγελματικής της ιδιότητας (διδάσκει μουσική στο Αρσάκειο νηπιαγωγείο). Οι ερμηνευτές των τραγουδιών, πολλοί και εκλεκτοί : Βαγγέλης Γερμανός, Ηλίας Λιούγκος, Τάσος Αποστόλου, Ειρήνη Δερέμπεη, Άννα Καραγεωργιάδου, Νίτσα Κουρτίδου η συνθέτης και ο Διονύσης Σαββόπουλος ! Συμμετέχει η Παιδική Χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, δίνοντας ιδιαίτερο χρώμα και ζωντάνια. Την εικονογράφηση έκανε ο διακεκριμένος ζωγράφος Χρήστος Κεχαγιόγλου. Το συγκεκριμένο τραγούδι ερμηνεύει με «αέρα» ο Βαγγέλης Γερμανός.
Με τραγούδια ζωγραφίζω
και με χρώμα τραγουδώ,
γίνομαι ανθός κι ανθίζω,
ποταμός και κελαρύζω,
τρέχω και χοροπηδώ.
Με τους φίλους μου παιχνίδι
στην λιακάδα θα χαρώ,
μ’ ένα τόπι βελανίδι
στο βελούδινο γρασίδι
σε λιβάδι χλοερό.
Γελώ και παίζω όλη μέρα,
γυρίζω ξένοιαστα σαν τον αγέρα,
παιδί που είμαι μ’ αρέσει τόσο –
διόλου δεν βιάζομαι να μεγαλώσω !
Κούνια φτιάχνω στη μουριά –
δες ψηλά που φτάνει !
Λάμπει ο ήλιος στα κλαριά
με ολόλαμπρη θωριά
σαν χρυσό στεφάνι.

24 Αυγ 2008

Παρουσίαση βιβλίου
Μικρή ιστορία περί των πάντων (σχεδόν)
Bill Bryson.
Εκδ. Πόλις 2006

Δεν ήξερα τι είναι ένα πρωτόνιο ή μια πρωτεΐνη, δεν ήξερα να ξεχωρίσω ένα κουάρκ από ένα κβάζαρ, δεν καταλάβαινα πώς οι γεωλόγοι μπορούσαν, παρατηρώντας ένα στρώμα βράχου σε ένα φαράγγι, να βρουν την ηλικία του. Ο τρόπος με τον οποίο οι επιστήμονες ανακαλύπτουν τις αλήθειες παρέμενε για μένα το μεγαλύτερο μυστήριο. Πώς είναι δυνατόν να ξέρει οποιοσδήποτε το βάρος της Γης ή την ηλικία των βράχων της ή τι πραγματικά υπάρχει στο κέντρο της; Πώς ξέρουν πότε και πώς ξεκίνησετο σύμπαν και τι μορφή είχε όταν ξεκίνησε; Πώς ξέρουν τι συμβαίνει στο εσωτερικόενός ατόμου;Στόχος του βιβλίου είναι να θαυμάσω και ίσως να απολαύσω τα θαύματα και τα επιτεύγματα της επιστήμης σε ένα επίπεδο που να μην είναι υπερβολικά τεχνικό ή απαιτητικό, αλλά ούτε εντελώς επιφανειακό.
Το βιβλίο του Bryson είναι εξαιρετικά γραμμένο, με το χιούμορ και τη σαφήνεια που απαιτεί η περίσταση και η διαχείριση επιστημονικών πληροφοριών. Αν και ανήκει στο είδος των βιβλίων της εκλαϊκευμένης επιστήμης, δεν βρίθει ανακριβειών και παρανοήσεων. Οι ειδικοί επιστήμονες που το έχουν διαβάσει εντόπισαν ελάχιστα λάθη ουσίας.
Το μόνο που μας σώζει τελικά είναι το χιούμορ και η ανεπάρκεια του ανθρώπου να εξηγήσει τα πάντα, υπενθυμίζει διαρκώς ο συγγραφέας, στην περιγραφή του μεγάλου ταξιδιού που επιχείρησε στη χώρα της επιστήμης. Για να μιλήσει για τη δημιουργία του σύμπαντος, αυτή την «έξαρση θριάμβου» που δεν μπορεί να περιγραφεί με κανενός είδους λόγια, για το ηλιακό μας σύστημα, τις ανακαλύψεις της χημείας, της παλαιοντολογίας και της αστρονομίας. Το ενδιαφέρον του συγγραφέα εκτείνεται στη δημιουργία της ζωής, στην ομορφιά των κυττάρων, ενώ η περιέργειά του τρέφεται με την πολυπλοκότητα του DNA, την απειλή των ιών ή την εποχή των παγετώνων. Αλλά κυρίως με τη μεταμόρφωση ενός παράξενου πιθήκου, με ανησυχίες, σε άνθρωπο. Στο πλάσμα δηλαδή που έχει τη δυνατότητα να παρατηρεί και να ερμηνεύει τον εαυτό του και τον κόσμο που τον περιβάλλει, με… τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες.
Αν έχετε απορίες περί του πώς μετριέται η ηλικία ενός φαραγγιού, το βάρος της γης ή τι υπάρχει πραγματικά στο κέντρο της, διαβάστε αυτό το βιβλίο. Στόχος του είναι να θαυμάσετε τα επιτέυγματα της επιστήμης, εξηγώντας τα με έναν τρόπο απλό αλλά όχι απλοϊκό.
Ο συγγραφέας εξηγεί τα φαινόμενα και τα θαύματα της επιστήμης με το κέφι ενός παραμυθά και καταφέρνει να γοητεύσει το κοινό που δεν διαθέτει εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις.

23 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
73. Άι ! το καραβάκι
ΛΙΜΕΝΑΡΧΗΣ ΕΥΡΙΠΟΥ
ΑΝΚΗ 1997

2/10
Συλλογή συνθέσεων του μουσικού Στέλιου Πάνου, που είναι και διευθυντής του Ωδείου Χαλκίδας, σε στίχους Νίκου Τριανταφυλλόπουλου. Το συγκεκριμένο ποίημα από το διήγημα « Βαδριάνος στα δεμένα» ερμηνεύει η Nadia Weinberg.

Άι ! Το καραβάκι ! Με την πλώρη
να δρομεί ζαρκάδι στον αφρό
πάει και πάει – ως πάει κι η κόρη
μέσα στ’ όνειρό της τ’ αλαφρό.
Πάει – με το κατάρτι – κι η σελήνη
φέγγος καρφωμένο στον ιστό –
νέφος του μαΐστρου εκείνη ! Εκείνη
πάει με χορό κυματιστό.
Άι ! Το κορμί (για κύμα;) – κι η καρδιά μου
με την ολο-σέληνη κυρά
πάει στου νυχτερινού της γάμου
τα φεγγαροφώτιστα νερά.
Πάει το καραβάκι ! Όλο πάει
κι ο αγέρας χρόνια του στυφός
γλύκανε και πάει – ως περπατάει
το κορίτσι – γάρμπος !- μες το φώς.

21 Αυγ 2008

Τέλος της 18ης ενότητας. Θερινή ακινησία ή δράση; Η Μενεστρέλλων Πολιτεία επέλεξε την δράση. Εκ βάθρων λοιπόν ανασυγκρότηση του Juke Box. To 1o «μηχάνημα» καταργήθηκε τελείως και μεταφέρθηκαν όλα τα κομμάτια στο 2ο. Αυτό επιβλήθηκε από τις περιστάσεις (τεχνολογικά προσκόμματα λόγω copyright) και δεν ήταν δική μας επιλογή. Τώρα όλα τα τραγούδια παρουσιάζονται με αύξοντα αριθμό, που αντιστοιχεί στις αναρτήσεις. Καλή ακρόαση λοιπόν.

20 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
72. Για τους κακούς
ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ
SONY 1992

5/13

Συλλογή τραγουδιών της πολυτάλαντης τραγουδοποιού Μελίνας Τανάγρη. Το συγκεκριμένο τραγούδι με τους πρωτότυπους στίχους, όπως και όλα άλλωστε ερμηνεύει η ίδια με τη χαρακτηριστική «ζαχαρένια» φωνή της.

Για τους κακούς
Αχ του ανθρώπου η καρδιά όλο βραχυκυκλώνει,
πέτρα τη μια τσακίζεται κι αληθινά λιγώνει.
Αυτό που τώρα θα σας πω δεν είναι φαντασία,
μεσ’ απ’ την πείρα της ζωής βγαίνει κι η παροιμία:
του κόσμου όλου οι κακοί όσο και να γελάνε
έρχεται πάντα μια στιγμή φουσκώνουνε και σκάνε.
Από μόνοι τους;
Από μόνοι τους.
Χωρίς να κάνεις τίποτα;
Απολύτως τίποτα.
Αυτό το μπαμ που θ’ακουστεί τελείως τους ανήκει,
να μην το πάρεις δηλαδή σαν μια δική σου νίκη
και αν σου πήραν κάτι τι ή κάτι πιο μεγάλο
να δεις πως κάποιος θα βρεθεί για να σου φέρει άλλο.
Καμμιά φορά και οι καλοί για δες τους πως κακιώνουν
έτσι που ακόμα κι οι κακοί να δεις πως μαλακώνουν.
Και όλα αυτά για να σας πω την άκρη δεν τη βρίσκω,
ότι σαλεύει ζωντανό είναι μεγάλο ρίσκο.

11 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
71. Λαϊκός Χορός σε 9/8
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ
ΜΙΝOS-EMI 1985

5/16

Δίσκος 33ων στροφών με τραγούδια του Μάνου Λοίζου, του εξαίρετου αυτού συνθέτη & ανθρώπου, που πέθανε 45 ετών το 1982, στην πιο δημιουργική φάση της ζωής του. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ένας χορός σε 9/8, βασικό μουσικό θέμα της ταινίας του Ορέστη Λάσκου "Μπετόβεν και Μπουζούκι" με προταγωνιστές τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Νίκο Σταυρίδη.

8 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
70. Στη χώρα των Μυιγιάγκιχτων
Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ
GSF Records

3/20

Η μουσική που έγραψε ο Μίμης & ο Αντώνης Πλέσσας για τον Μάγο του Οζ χρησιμοποιήθηκε σε πολλές παρουσιάσεις: Το 1982 & το 1991 από τον θίασο ’81, στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας το 1994 & στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης το 1997. Η διασκευή είναι του Δημήτρη Ραβάνη – Ρεντή. Το συγκεκριμένο κομμάτι ερμηνεύουν οι Αλεξανδράκη, Χρυσούλης, Δάφνης.

Στη χώρα των Μυιγιάγκιχτων
Είμαστε μη βρέξει και μη στάξει,
από πορσελάνη και μετάξι.
Ζούμε με το χτες και με το τότε,
δεν μας νοιάζει τ’ αύριο και το πότε.
Μη! Θα σπάσω! Μη! Θα ραγίσω!
Μη! Θα τσακίσω στη στιγμή!
Αχ μη ! Αχ μη ! Αχ μη !
Γιατί τσακίζω στη στιγμή.
Ο καθένας μας παραμερίζει,
αν ο δρόμος κόσμο πλημμυρίζει,
στρίβουμε να μη μας πάρει η μπόρα
και απεχθανόμεθα το τώρα.
Κάθομαι και βλέπω απ’ το περβάζι,
βλέπω να πεθαίνεις, δεν με νοιάζει .
Ζούμε τη ζωή στα καφενεία,
είμαστε η καλή η κοινωνία.
Άχου μου ‘ρχεται ανακατωσούρα,
αχ από του όχλου τη βαβούρα.
Κάνω κριτική που βγάζει μάτι,
μόνο μη μου πεις να κάνω κάτι.

6 Αυγ 2008

Παρουσίαση βιβλίου
Ο ροζ πελεκάνος κι άλλες ιστορίες
Δραγούμης Φίλιππος.
Εκδ. Ωκεανίδα 2000

Πελεκάνοι ερωτεύονται παράφορα. Ερωδιοί κρύβονται σε βιβλία. Αρπακτικά πουλιά κάνουν απεργία πείνας. Φοινικόπτερα παρηγορούν τη μοναξιά τους με το είδωλό τους στον καθρέφτη. Φίδια και λύκοι μας περιπαίζουν με απίθανα τεχνάσματα μέχρι την απελευθέρωσή τους. Πολικές αλεπούδες που, περιμένοντας μάταια να χιονίσει στην Αίγινα, διασκεδάζουν κλέβοντας τα τσιγάρα μας. Τραυματισμένοι πελαργοί γεύονται την ευτυχία του κεραυνοβόλου έρωτα και τη δυστυχία της ατεκνίας τους. Χαμαιλέοντες μας θυμίζουν την παγχρωμία εποχών και αισθημάτων. Κι ένας γύπας γίνεται το απέραντο μάτι του Θεού για το παρ' ολίγο θήραμά του.Σ' αυτόν τον «πελεκανόκοσμο» του Φίλιππου Δραγούμη ανθίζουν όλα τα συναισθήματα, οι σκανταλιές, οι εκπλήξεις και τα τεχνάσματα των άγριων ζώων, που όσο κι αν ζουν κοντά στον άνθρωπο, ευτυχώς δεν εξημερώνονται απόλυτα. Όταν πετούν μακριά ή φεύγουν για το δικό τους χώρο, ξεχνούν την ανθρώπινη γνωριμία και βυθίζονται στην ελευθερία της σοφίας τους. Από τις δέκα ιστορίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, μπορούμε να χαμογελάσουμε, να μελαγχολήσουμε ή απλά να παραδεχτούμε πόσο «άχρηστοι και ανόητοι» εξακολουθούμε να είμαστε. Μια εξαιρετική συλλογή διηγημάτων με πολύ χιούμορ, εμπνευσμένων από την καθημερινότητα του ΕΚΠΑΖ (Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων), στο οποίο διατίθενται και τα κέρδη από τις πωλήσεις του βιβλίου.

2 Αυγ 2008

Παρουσίαση μουσικής
69. Στα νησιά
ΚΕΡΚΥΡΑ ’82 ΑΓΩΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
ΜΙΝOS EMI 1982

18/25

Ζωντανή ηχογράφηση των 25 τραγουδιών που διαγωνίστηκαν στους αγώνες Ελληνικού τραγουδιού στην Κέρκυρα το 1982. Οι αγώνες διοργανώθηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι. Το συγκεκριμένο τραγούδι σε ποίηση Μίλτου Σαχτούρη, συνέθεσε και ερμηνεύει ο Σπύρος Μπάφης και η ενορχήστρωση είναι του Τ. Καρακατσάνη. Δυστυχώς η εξέλιξη του Σπύρου Μπάφη δεν είναι γνωστή.

Τα ωραία νησιά δεν έχουν ουρανό
Τα πτώματα εκεί έχουνε κόκκινα φτερά
Τα κόκκαλα λάμπουν
Σαν άσπιλη, άσπρη φωτιά
Κι έρημο το φεγγάρι
Εκεί το ξεδοντιασμένο
Το στόμα της γριάς
Έχει ουρανό