Μοναξιά
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ω ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ Ε.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ω ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ Ε.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
4 Σεπ 2013
Παρουσίαση μουσικής
329. Η μοναξιά
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ
Εκδ. Ύψιλον 2006
Το συγκεκριμένο κομμάτι, εξαιρετική σύνθεση του φίλου της
«Μενεστρέλλων Πολιτείας» Τάσου Ρωσόπουλου, είναι ηχογραφημένο στον συμπαγή
δίσκο ακτίνας που συνοδεύει το βιβλίο «Η μέθοδος των τριών».
Η έκδοση (βιβλίο + δίσκος) αναπτύσσει σε τρεις ενότητες το
θέμα του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Την φροντίδα του κειμένου επιμελείται ο
ποιητής και μεταφραστής Γιώργος Κοροπούλης,
Στο 1ο μέρος με αρχαίους Έλληνες ποιητές (Σαπφώ,
Ήριννα, Θεόκριτος), με λατίνους & ιταλούς ποιητές (Οβίδιος, Βιργίλιος,
Δάντη, Λεοπάρντι) και με στίχους του Σίλλερ, του Προπέρτιου και του Γκαίτε.
Στο δεύτερο υπάρχει το "Ρέκβιεμ για μια φίλη" του
Ράινερ Μαρία Ρίλκε, το οποίο μετέφρασε και διαβάζει ο Γιώργος Κοροπούλης. Το
ντύνει η μουσική σύνθεση του Τάσου Ρωσόπουλου με τίτλο "Νωρίς αύριο το
πρωί".
Το έργο κλείνει με τη "Μοναξιά" ένα ποίημα του Ρίλκε
σε μετάφραση Άρη Δικταίου, που ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Μοναξιά
Μοναξιά
Η μοναξιά, είναι σαν τη βροχή
από τη θάλασσα προς τα βράδια ανεβαίνει
από τους κάμπους που μακρινοί είναι και χαμένοι
πάει προς τον ουρανό, όπου πάντα κατοικεί
κι από τον ουρανό πέφτει στην πόλη σαν βροχή.
Μες στις αβέβαιες ώρες προς το πρωί
όταν οι δρόμοι όλοι στο σπίτι σε γυρίζουν
όταν τα σώματα που δεν βρήκαν τίποτα χωρίζουν
θλιμμένα κι απογοητευμένα
κι ακόμη όταν οι άνθρωποι ο ένας τον άλλονε μισούνε
πρέπει στο ίδιο κρεβάτι κι οι δυό να κοιμηθούνε
πάει τότε η μοναξιά που παν κι οι ποταμοί.
18 Οκτ 2010
11 Οκτ 2010

190 Για τον πατέρα
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ ΔΡΑΚΟΥ
UNIVERSAL 2009
15/15
Ο 2ος δίσκος του Γιώργου Χατζηπιερή μετά τον αρχικό «τεμπέλη δράκο» (ανάρτηση Νο 22). Της ίδιας υψηλής ποιότητας δουλειά, το ίδιο κέφι και αγάπη για τους λιλιπούτ. Ένας κόκορας που ξυπνά σε άδειο κοτέτσι και ψάχνει να βρει τις κότες του, ένας χορτοφάγος καρχαρίας, μια αλεπού που της αρέσουν τα πανηγύρια, ένα δέντρο που πάνω του φωλιάζουν καλαμάρια κι αστακοί, μια ντομάτα καμικάζι.
Σημαντικές συμμετοχές από την κυπριακή παροικία της τέχνης και όχι μόνο. Διονύσης Σαββόπουλος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Έλλη Πασπαλλά, Μελίνα Κανά, Σοφία Παπάζογλου, Φοίβος Δεληβοριάς, Δώρος Δημοσθένους, Απόστολος Ρίζος.
Οι 25 μουσικοί με φλογέρες, κιθάρες, πνευστά, έγχορδα, κρουστά, πιάνο, άρπα, κ.α. δημιουργούν μια μουσική πανδαισία. Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Μάριο Τακούσιη. Συμμετέχει η παιδική χορωδία Νέας Γενιάς Ζηρίδη υπό τη διεύθυνση του Νίκου Κυπουργού. Να σημειωθεί η συμμετοχή άλλων τεσσάρων Χατζηπιερήδων: του Πέτρου, της Στάλως, της Μαρίνας, της Κατερίνας στα φωνητικά και της Κυριακής που έκανε την καταπληκτική εικονογράφηση.
Το συγκεκριμένο τρυφερό κομμάτι που ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη, αφορά την καταπονημένη ομάδα των απανταχού πατέρων.
Θα σου χαρίσω ένα φιλί,
Θα σου πω μια καλημέρα,
Αγαπημένε μου πατέρα
Θα με κρατήσεις αγκαλιά,
Τα μαλλιά θα μου χαϊδέψεις
Κι ό,τι πω, θα το πιστέψεις
Θα μου ετοιμάσεις πρωινό
Και θα αδειάσεις το ψυγείο
Και σαν πηγαίνεις στη δουλειά,
θα μ' αφήσεις στο σχολείο
Και θα σου κάνω ζαβολιές
Και πολύ θα μου θυμώνεις
Μα αμέσως θα το μετανιώνεις
Θα μου αγοράζεις στα κρυφά
Παγωτά και καραμέλες
Κι αρκουδάκια με κορδέλες
Και θ’ αγκαλιάζεις τη μαμά
Και λιγάκι θα ζηλεύω
Για να μου δώσεις προσοχή
Θα γελώ και θα χορεύω
30 Νοε 2008

100. Έφυγες νωρίς
ΣΤΟ ΣΕΙΡΙΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΠΑΙΔΙΑ
ΣΕΙΡΙΟΣ 1988-1994
23/33
Ζωντανές ηχογραφήσεις από το Μουσικό Κέντρο Αθηνών ΣΕΙΡΙΟΣ (1987-1988)। Διευθύνει ο Μάνος Χατζιδάκις. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι του Σταμάτη Σπανουδάκη σε στίχους Ανδρέα Ανδρικάκη και το ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Έφυγες νωρίς, ούτε που πρόλαβα ν' αρχίσω
Έφυγες νωρίς, μα είχα κι άλλα να σου πω
Λόγια μυστικά, την άλλη όψη σου ν' αγγίξω
Λόγια μαγικά από έναν κόσμο μου κρυφό
Έφυγες νωρίς, κομματιασμένες υποσχέσεις
Έφυγες νωρίς, χειρονομίες βιαστικές
Έκλεισες σιγά την πόρτα μήπως με πονέσεις
Βρήκες τελικά δυο-τρεις κουβέντες τυπικές
Ποιος φωνάζει, ποιος πληγώνει τη σιωπή;
Τι να θέλει να μου πει;
Έφυγες νωρίς, και όλα μείνανε στη μέση
Ό,τι και να πω, ακροβασία στο κενό
Τόση μοναξιά σε ποιο αστείο να χωρέσει
Τίποτα δε ζω που να μη φαίνεται φτηνό
5 Ιαν 2008

12. Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ
POLYGRAM 1996
7/15
Τα "Τραγούδια για τους μήνες" του Δημήτρη Παπαδημητρίου είναι μια συλλογή με μελοποιημένα ποιήματα της Σαπφούς, του Ελύτη, του Καρυωτάκη, της Πολυδούρη και του Μιχάλη Γκανά. Ο ίδιος ο συνθέτης, που είναι και είναι διευθυντής του Γ' Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, γράφει:
Τα χρόνια τα ξεφορτωνόμαστε ονομάζοντάς τα με ψυχρούς αριθμούς ... Γι αυτά πάντα προτιμούσα τους μήνες, που τους νοιώθεις σαν οικείους φίλους. Ο Σεπτέμβρης τρυγητής, ο Μάρτης γδάρτης, ο Ιούλιος θερμιδώρ, ο Δεκέμβρης χιονιάς ....
Στον κύκλο τους μικραίνουν οι αποστάσεις των αιώνων ... Έτσι, ποιητές και μουσικοί συναντηθήκαμε στον κύκλο των Μηνών σαν παιδιά σε ένα κήπο ...Είπαμε για την ζωή και τους φίλους ... για τους έρωτες επίσης είπαμε, αλλά και για τον θάνατο ... κι ήταν όλα ωραία και ιδανικά ...
Το συγκεκριμένο κομμάτι της Μαρίας Πολυδούρη (ο θρύλος λέει ότι το έγραψε λίγο καιρό πριν πεθάνει και ότι αφορά τον Κώστα Καρυωτάκη) ερμηνεύει, όπως και όλα τα τραγούδια της συλλογής, η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
σε περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.
Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.
Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε
γι' αυτό έμειν' ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)