26 Οκτ 2010

Παρουσίαση μουσικής
192 Sara
Η ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΤΩ
LYRA 2006

2/14


Η Βροχή Από Κάτω είναι ο 9ος δίσκος του τραγουδοποιού Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ο ίδιος γράφει: «Μία από τις διαστροφές μου είναι να εστιάζω την προσοχή σε πράγματα τα οποία οι πολλοί τα προσπερνάνε, ανύποπτοι για την ένταση που κρύβουν. Μ' αυτό το δίσκο προσπάθησα - ενδόμυχα - να ανιχνεύσω καινούρια συναισθήματα, να προσεγγίσω το παράδοξο. Όσο εκλογικευμένη είναι η καθημερινότητα μου τόσο στην τέχνη αφήνω περιθώριο ν' ανθίσει το αναπάντεχο και το τυχαίο, σε σημείο που - ειδικά γι' αυτή τη δουλειά - να αμφιβάλλω αν όντως είναι δημιουργία αυτό που κάνω ή παιχνίδι. Κι ακόμα περισσότερο - επειδή εργάστηκα δύο χρόνια εσώκλειστος στο ησυχαστήριο μου για το ηχογράφημα, με σύμμαχο και αντίπαλο τον υπολογιστή - αναρωτιέμαι αν έχουν τα κομμάτια τη ζωικότητα και τη συναισθηματική φόρτιση που χρειάζεται η μουσική για να μπορεί να φιλά τα μέτωπα των ανθρώπων. Για τον «εξανθρωπισμό» τους οφείλω πολλά στον Κώστα Θεοδώρου, ο οποίος έπαιξε και ενορχήστρωσε αρκετά από αυτά, όπως καί στους υπόλοιπους μουσικούς που συμμετείχαν».
Η συλλογή αυτή είχε αντιμετώπιση αμφιλεγόμενη. Ακολουθούν 2 διαφορετικές απόψεις:
... Εδώ εγκαταλείπει παντελώς την οποιαδήποτε φόρμα και ξανοίγεται στο άγνωστο… αυτό που μας σερβίρει είναι ένα ψηφιδωτό από λούπες, σαμπλς, φιλτραρισμένους ήχους, αναλογικούς συνθετητές και ακουστικά όργανα, με αρκετά ορχηστρικά και τη φωνή του να αποδίδει στίχους δικούς του αλλά και του F.G. Lorca... Η προσπάθειά του να προσεγγίσει το άρρητο και το παράδοξο, τον οδηγεί στον πιο στριφνό δίσκο της καριέρας του με κίνδυνο να κατηγορηθεί για προσποίηση και μεγαλομανία. Από το φανατικό κοινό του πάντως... λίγοι εξακολουθούν να ακούν αυτόν τον δίσκο μέχρι σήμερα (αποσπάσματα από κείμενο του κ. Μιχάλη Τσαντίλα, περιοδικό Ορφέας 12/3/2008)

Η αίσθηση που μου προκάλεσε η καινούργια δουλειά του Θανάση Παπακωνσταντίνου ήταν του ταξιδιού προς τα πίσω. Της πορείας προς τις πηγές ενός ποταμού, όπου αναβλύζει το αρχικό, το πρώτο υλικό, είτε πρόκειται για μνήμη είτε για καλλιτεχνική δημιουργία... Γυρίζοντας ανάποδα τους δείκτες του ρολογιού, δείχνει να ανιχνεύει το πριν: Ένα τραγούδι προτού γίνει τραγούδι, η πρωτόγονη κακοφωνία που εξελίσσεται σε μελωδία, άτακτοι ήχοι που θα γίνουν ρυθμός, μια φωνή που με εφόδιο το ένστικτο συγκλονίζει με αυτό που τραγουδά... Προτείνει μια καλλιτεχνική πράξη. Μια παράθεση εργασιών και διεργασιών του μυαλού που γίνεται παράσταση μέσα από τραγούδια, μοτίβα, κείμενα με ρίμα, λούπες, επεξεργασμένο στον υπολογιστή υλικό, μπομπίνες που παίζουν ανάποδα, ηχογραφημένες στιγμές. Κινδυνεύοντας να χαρακτηριστεί εστέτ ή... πυροβολημένος, ο Θ.Παπακωνσταντίνου δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να τιθασεύσει το πηγαίο... ανακαλύπτει την ποίηση στο στιγμιαίο και στο φθαρτό... (αποσπάσματα από κείμενο του Μίλτου Σαλβαρλή).
Κατά την προσωπική μας άποψη, η μουσική είναι εξαιρετικά ευρηματική. Ο στίχος συμβολικός, σίγουρα αντιστοιχεί σε κάποια βιώματα του δημιουργού. Δυστυχώς στην μελοποίηση δεν απέφυγε δυο ατυχείς παρατονισμούς (ξεφωτά και κωδικά), που ακούγονται άσχημα στο αυτί.
Κι όμως εσύ Sara
δε φοβάσαι τα φρούτα του πάθους
κυλά το δηλητήριο στο σώμα σου Sara
κι όπου να 'ναι σου χαρίζει τα μαύρα φτερά
ντύνεσαι νύχτα ανάλαφρη, Sara
δεν ξέρω σε ποιους τόπους γυρνάς
με τέσσερα φεγγάρια στην πλάτη σου, Sara,
τέσσερα γαλήνια ξέφωτα
το σκουλήκι της γνώσης ζήλεψε, Sara
γόνιμη ομορφιά, ζιζάνιο
φωλιάζει στη χλόη του στέρνου μου, Sara,
και περίμενε τα δώρα απ' το κυάνιο
μπορεί στα φαράγγια των Σιού, Sara,
μπορεί και στον Σμόλικα
κάνεις τις πέτρες να σκιρτάνε Sara
σπάζοντας τον άγνωστο κώδικα

18 Οκτ 2010

Παρουσίαση μουσικής
191 ΑΝΙ ΜΕΛΑ Ε
ΑΠΟΥΣΙΕΣ
LYRA 1995



2/12


Μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη για την ταινία του Γιώργου Κατακουζηνού «Απουσίες», που γυρίστηκε το 1987. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει τίτλο «ΑΝΙ ΜΕΛΑ Ε», άγνωστο σε ποιά γλώσσα, και το ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη.

11 Οκτ 2010

Παρουσίαση μουσικής
190 Για τον πατέρα
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ ΔΡΑΚΟΥ
UNIVERSAL 2009

15/15

Ο 2ος δίσκος του Γιώργου Χατζηπιερή μετά τον αρχικό «τεμπέλη δράκο» (ανάρτηση Νο 22). Της ίδιας υψηλής ποιότητας δουλειά, το ίδιο κέφι και αγάπη για τους λιλιπούτ. Ένας κόκορας που ξυπνά σε άδειο κοτέτσι και ψάχνει να βρει τις κότες του, ένας χορτοφάγος καρχαρίας, μια αλεπού που της αρέσουν τα πανηγύρια, ένα δέντρο που πάνω του φωλιάζουν καλαμάρια κι αστακοί, μια ντομάτα καμικάζι.
Σημαντικές συμμετοχές από την κυπριακή παροικία της τέχνης και όχι μόνο. Διονύσης Σαββόπουλος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Έλλη Πασπαλλά, Μελίνα Κανά, Σοφία Παπάζογλου, Φοίβος Δεληβοριάς, Δώρος Δημοσθένους, Απόστολος Ρίζος.
Οι 25 μουσικοί με φλογέρες, κιθάρες, πνευστά, έγχορδα, κρουστά, πιάνο, άρπα, κ.α. δημιουργούν μια μουσική πανδαισία. Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Μάριο Τακούσιη. Συμμετέχει η παιδική χορωδία Νέας Γενιάς Ζηρίδη υπό τη διεύθυνση του Νίκου Κυπουργού. Να σημειωθεί η συμμετοχή άλλων τεσσάρων Χατζηπιερήδων: του Πέτρου, της Στάλως, της Μαρίνας, της Κατερίνας στα φωνητικά και της Κυριακής που έκανε την καταπληκτική εικονογράφηση.
Το συγκεκριμένο τρυφερό κομμάτι που ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη, αφορά την καταπονημένη ομάδα των απανταχού πατέρων.

Θα σου χαρίσω ένα φιλί,
Θα σου πω μια καλημέρα,
Αγαπημένε μου πατέρα
Θα με κρατήσεις αγκαλιά,
Τα μαλλιά θα μου χαϊδέψεις
Κι ό,τι πω, θα το πιστέψεις
Θα μου ετοιμάσεις πρωινό
Και θα αδειάσεις το ψυγείο
Και σαν πηγαίνεις στη δουλειά,
θα μ' αφήσεις στο σχολείο
Και θα σου κάνω ζαβολιές
Και πολύ θα μου θυμώνεις
Μα αμέσως θα το μετανιώνεις
Θα μου αγοράζεις στα κρυφά
Παγωτά και καραμέλες
Κι αρκουδάκια με κορδέλες
Και θ’ αγκαλιάζεις τη μαμά
Και λιγάκι θα ζηλεύω
Για να μου δώσεις προσοχή
Θα γελώ και θα χορεύω

5 Οκτ 2010

Παρουσίαση βιβλίου
Γιατί έφαγα τον πατέρα μου
Roy Lewis
Μετάφραση: Έλση Τσούτη
Εκδ. Άγρα 2010





Βρισκόμαστε στην Πλειστόκαινη και οι ήρωές μας είναι ανθρωποειδή. Ηomo erectus, homo faber, homo sapiens. Παρακολουθούμε το πέρασμα από το άνοο ανθρωποειδές στον έλλογο άνθρωπο. Το μυθιστόρημα οργανώνεται γύρω από τις περιπέτειες μιας διευρυμένης οικογένειας της εποχής. Οι «αρχέγονοι αυτοί υπανθρώπινοι πρωτοπόροι» μόλις κατέβηκαν από τα δέντρα. Χωρίζονται σε προγόνους και απογόνους. Το χάσμα των γενεών είναι ορατό. Στους προγόνους ανήκουν ο πατέρας Εντουαρντ, πρώιμος εφευρέτης και επιστήμονας, πιστεύει ότι «η φύση είναι με το μέρος εκείνων που διαθέτουν τεχνολογική υπεροχή». Δαμάζει τη φωτιά, καίει τη σαβάνα. Επινοεί την εξωγαμία και το φλερτ, τον χορό και το ακόντιο. Η γυναίκα του, Μίλλισεντ, επινοεί τη μαγειρική και τη μόδα. Ο θείος Βάνυα, «αμετανόητος γερο-αντιδραστικός», πιστεύει στην επιστροφή του είδους στα δέντρα. Δυσφορεί με τις επινοήσεις του αδελφού του και κάθε μορφή εξέλιξης. Ο αφηγητής Ερνεστ, γιος του Εντουαρντ και της Μίλλισεντ, ρεαλιστής και πρακτικός, προσπαθεί να πείσει τον πατέρα του να είναι λιγότερο γενναιόδωρος με τις εφευρέσεις του. Πιστεύει ακράδαντα ότι αποτελούν οικογενειακή περιουσία και μπορούν να βοηθήσουν την οικογένεια να ανέλθει ταξικά και να κυριαρχήσει. Επιθυμεί να «αμβλύνει την πρόοδο με συνετή προνοητικότητα». Τα αδέλφια του Ερνεστ, Αλεξάντερ, Ουίλμπουρ (Τόμπυ), Οσβαλντ και Ουίλλυ, ανακαλύπτουν την παραστατική ζωγραφική, ζευγαρώνουν με γυναίκες έξω από τη φυλή, διακρίνονται στα όπλα. Η σύνευνη του Ερνεστ, Γκριζέλντα, μαθαίνει στον αφηγητή τις απολαύσεις του έρωτα το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στην Ανατολική Αφρική, τόπο δράσης των ανθρωποειδών.
(κείμενο Σοφίας Νικολαΐδου από το Βιβλιοδρόμιο)
Οι ήρωες αποτελούν τελικά μια πολύ «αγγλική οικογένεια» πιθηκανθρώπων που τσακώνονται, χρησιμοποιώντας λεξιλόγιο του 20ού αιώνα, για το μέλλον, αλλά και για θέματα που δεν έχουμε ακόμα λύσει. Το βιβλίο από το 1960 που εκδόθηκε, έγινε το αγαπημένο των ανθρωπολόγων, ακόμη κι αν βρήκαν μερικές χρονικές αστοχίες.

Σημείωση: το κείμενο παρουσίασης-διαφήμισης του βιβλίου στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, στο οπισθόφυλλο και στα εισαγωγικά σχόλια είναι εκνευριστικά υπερβολικό, σχεδόν αποτρεπτικό. Αποφύγετε να το διαβάσετε γιατί θα σας προδιαθέσει αρνητικά για ένα κατά τα άλλα αξιόλογο βιβλίο.

1 Οκτ 2010

Παρουσίαση μουσικής
189 Σας αγαπάμε
Ο ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
1975 PAN VOX

Ο Ηλίας Ασβεστόπουλος είναι ο σημαντικότερος συντελεστής του συγκροτήματος 2002 GR που σχηματίστηκε το 1974. Εκτός από την ερμηνεία των τραγουδιών γράφει και τους περισσότερους στίχους. Ο "Σιδερένιος Άνθρωπος" είναι ο δεύτερος δίσκος τους που κυκλοφόρησε το 1975. Παίζουν οι: Γιάννης Χατζησόγλου κιθάρα, Γιάννης Γιοκαρίνης όργανο/πιάνο, Στέλιος Καραϊνδρος κρουστά, & Σωτήρης Καραούλιας μπάσσο. Την μουσική επιμέλεια είχε ο Γιάννης Σκαμάγκας.
Το συγκεκριμένο κομμάτι σε μουσική Γιάννη Χατζησόγλου με τίτλο «Σας αγαπάμε» κλείνει την συλλογή.

Σας αγαπάμε και δε μας νοιάζει αν εσείς θα μας μισήσετε,
φτάνει μονάχα που εμείς σας αγαπάμε.
Σας αγαπάμε και δεν μας νοιάζει αν κλειδώνετε τις πόρτες σας,
φτάνει μονάχα που εμείς σας αγαπάμε.
Σας αγαπάμε κι ας μη μπορέσουμε ποτέ να σας κερδίσουμε,
φτάνει μονάχα που εμείς σας αγαπάμε.
Σας αγαπάμε και δε μας νοιάζει αν εσείς θα μας ξεχάσετε,
φτάνει μονάχα που εμείς σας αγαπάμε.