26 Μαρ 2011

Παρουσίαση μουσικής
212 Why?
WE ARE ALL CONNECTED
2006




H Μάγδα Γιαννίκου, ελληνίδα δεξιοτέχνης του ακορντεόν & συνθέτης με σημαντική δραστηριότητα στην Νέα Υόρκη, συμμετέχει με αυτό το τραγούδι στον συλλογικό δίσκο «We are all connected» του Berklee college of Music αφιερωμένο στις γυναίκες του Darfur.
Γιατί (μετάφραση Χρύσας Βασιλείου)
Βλέπω ένα πρόσωπο, βλέπω δυο μάτια
Με κοιτούν και με ρωτούν γιατί;
Γιατί θάπρεπε να πονάει;
Γιατί θάπρεπε να κλαίω;
Υπάρχει κάποιος που μπορεί να μου πει γιατί;
Αυτό.
Γιατί αυτοί;
Γιατί εμείς;
Θα μου απαντήσεις;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να είμαστε όλοι ελεύθεροι;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να τρέχουμε όλοι ελεύθεροι;
Βλέπω ένα πουλί με μωβ φτερούγες
Πιασμένο σ’ ένα κλουβί φτιαγμένο από δυνατά πράγματα
Τα φτερά μου πέφτουν, δε μπορώ να πετάξω
Υπάρχει κάποιος που μπορεί να μου πει γιατί;
Αυτό.
Γιατί αυτοί;
Γιατί εμείς;
Θα μου απαντήσεις;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να είμαστε όλοι ελεύθεροι;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να πετάμε όλοι ελεύθερα;
Ακούω μια φωνή, ακούω ένα τραγούδι
Φτιαγμένο από φτερά και καλυμμένο με αγκάθια
Είναι ο άνεμος;
Είναι η βροχή;
Είναι η καρδιά μου που φωνάζει γιατί;
Αυτό.
Γιατί αυτοί;
Γιατί εμείς;
Θα μου απαντήσεις;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να είμαστε όλοι ελεύθεροι;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να τρέχουμε όλοι ελεύθεροι;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να πετάμε όλοι ελεύθερα;
Υπάρχει κάποιος τρόπος να νοιώθουμε όλοι ελεύθεροι;

23 Μαρ 2011

Παρουσίαση βιβλίου
Στα βήματα του Παυσανία
Συλλογικό έργο
Εκδ. ΕΙΕ, Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, 2008







O τόμος αυτός είναι αφιερωμένος οτην εξερεύνηση των αναγνώσεων της Περιήγησης του Παυσανία και των σχέσεων τους με την ανακάλυψη της Ελλάδας κατά τους νεώτερους χρόνους. Νοσταλγική χαρτογράφηση εικόνων και αφηγήσεων του ελληνικού κόσμου, η Περήγηση του Παυσανία είναι ένας πρόγονος αντίστοιχων πρακτικών του ουμανισμού. Μνημείο της αρχαιότητας και, ταυτόχρονα, χρήσιμο μοντέρνο εργαλείο, το έργο ταυτίστηκε από τον 15ο αιώνα και μετά με την αναζήτηση της ελληνικής αρχαιότητας.
Στο πρώτο, εισαγωγικό μέρος του βιβλίου, που συνέταξαν οι Γ. Α. Πίκουλας και Π. Τσέλεκας, κατατίθενται στοιχεία γύρω από τον Παυσανία, τις διαδρομές του και τη δομή του έργου του. Στο τελευταίο μέρος του τόμου επιχειρείται μια ανασυγκρότηση των διαδρομών του Παυσανία (Πίκουλας), καθώς και μια αποτίμηση του έργου από τους αρχαιολόγους που μελετούν τους χώρους τους οποίους ο Παυσανίας περιηγήθηκε και περιέγραψε, ειδικότερα την Αθήνα (Λήδα Κωστάκη), τη Σπάρτη (Ξένη Αραπογιάννη), τους Δελφούς (Ροζίνα Κολόνια), την Ολυμπία (Ελένη Κουρίνου) και τη Μεσσήνη (Πέτρος Θέμελης). Το κύριο και κεντρικό μέρος της έκδοσης εστιάζεται στις αναγνώσεις του Παυσανία κατά τους νεώτερους χρόνους. Οι συμβολές στο μέρος αυτό δεν περιορίζονται στη μελέτη της 'τύχης' του κειμένου με τη φιλολογική έννοια του όρου, αλλά επεκτείνονται στο ευρύ φάσμα της δεξίωσης του Παυσανία από τη δυτική παιδεία των νεώτερων χρόνων: εκδόσεις και μεταφράσεις της Περιήγησης αλλά και επεξεργασίες της σε έργα ιστοριογραφικά, γεωγραφικά και αρχαιογνωστικά. Στο μέρος αυτό εκτιμάται η διάχυση του έργου στις τέχνες και τα γράμματα αλλά και η αφομοίωση του σε αναδημιουργίες περιηγητικές, λογοτεχνικές ή εικαστικές, που του προσέδωσαν διαφορετική μορφή και νέα επικαιρότητα. Τέλος αναλύονται οι λειτουργίες της εικονογράφησης του έργου και η επίδραση της στην πρόσληψη του κειμένου.
Οι αναγνώσεις του Παυσανία συνδέονται με την αργή ωρίμανση της ιστορικής συνείδησης και την αντίστοιχη τύχη της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς. Επικεντρωμένες στο αρχαίο κείμενο ή διάχυτες στη γενική παιδεία, άμεσες ή έμμεσες, λόγιες ή εκλαϊκευτικές, οι αναγνώσεις του Παυσανία ωθούνται από ποικίλα κίνητρα και προσεγγίζουν το αρχαίο κείμενο σύμφωνα με την ιστορική ωριμότητα της εποχής τους. Η Περιήγηση τροφοδοτεί τα γράμματα, τις τέχνες και τις επιστήμες του ουμανισμού από τον 15ο έως τον 18ο αιώνα, καθώς προσφερόταν σε ένα ευρύ φάσμα περιεργειών: από την ιστορία, τους θεσμούς και τη λατρεία έως τη μυθολογία, την εικονολογία, την τέχνη, τη γεωγραφία, τη φυσική ιστορία, την ανθρωπολογία, τα αξιοπερίεργα. Τοπογραφική αυτοψία αλλά και σύνθετη πολιτιστική και ιστορική γεωγραφία της ελληνικής αρχαιότητας, το έργο του Παυσανία λειτουργεί ως πρότυπο αλλά και ως δεξαμενή αφηγήσεων και εικόνων ενός πολιτισμού χαμένου και παραδειγματικού. Τα κείμενα του μέρους αυτού συνέταξαν οι Αλίκη Ασβεστά, Céline Guilmet, Αλέξης Μαλλιαρής, Κωνσταντίνος Στάικος και Γιώργος Τόλιας. Ο τόμος συνόδευε τις εκθέσεις και το Συμπόσιο που διοργανώθηκαν στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, τον Μάιο του 2007, στο πλαίσιο του Γ' Κ.Π.Σ., έργο "Ανοιχτές Θύρες - 2ος κύκλος" - τρίτη δράση.
Ένα μνημειώδες, συλλεκτικό βιβλίο.

18 Μαρ 2011

Παρουσίαση μουσικής
211 Αυτοσχεδιασμός σε ρυθμό Fox
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
FIDELITY 1960






Μουσική του Μάνου Χατζιδάκι για την ομώνυμη ταινία του Ντίμη Δαδήρα με πρωταγωνίστρια την Τζένη Καρέζη (1959-60). Το συγκεκριμένο ορχηστρικό κομμάτι έχει τίτλο: «Αυτοσχεδιασμός σε ρυθμό Fox».

9 Μαρ 2011

Παρουσίαση μουσικής
210 Δεν είμαι δύο
ΤΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΑΤΙ
ΠΕΙΡΑΧΤΗΡΙ 2003



12/12

Ο δεύτερος δίσκος της πολυτάλαντης Εύας Ιεροπούλου. Η συνθέτις ζει μεταξύ Βέροιας και Θεσσαλονίκης διδάσκοντας μουσικοπαιδαγωγικά, γράφοντας και παρουσιάζοντας βιβλία, θεατρικά έργα και τραγούδια για παιδιά. Τις καινούργιες της δημιουργίες, βιβλία και μουσική παρουσιάζει δραματοποιημένα με το οικογενειακό συγκρότημα που λέγεται Family Sound Machine, ένα κουαρτέτο, 4 ρόλοι, 4 όργανα. Η Εύα παίζει τσέλο, η Νεφέλη (15 ετών) πλήκτρα και η Νίκη (10 ετών) βιολί, ο σύζυγός της Κώστας Μπραβάκης κιθάρα και κρουστά παίζουν όλοι. Αξιοπρόσεκτη περίπτωση σπανίων ανθρώπων με ιδιαίτερη καλλιέργεια. Η ιστοσελίδα τους http://www.outopos.gr/ παρουσιάζει τις εκδόσεις των έργων της με την ονομασία «Το πειραχτήρι».
Δεν είμαι δύο, δεν είμαι δύο
Δεν είμαι δύο το ξέρω καλά.
Μα όταν στο δρόμο μόνος περπατώ
και «Γειά σας!» μου λένε όσοι συναντώ,
αρχίζω και το σκέφτομαι ξανά.
Δεν είμαι δύο, δεν είμαι δύο
αφού έχω πάπλωμα μονό!
Δεν είμαι δύο, δεν είμαι δύο
ένα ποδήλατο οδηγώ!
Δεν είμαι δύο, δεν είμαι δύο
αφού φοράω ένα παλτό!
Δεν είμαι δύο, στο λεωφορείο
ένα εισιτήριο μου κόβουν για να μπω.
Δεν είμαι δύο, δεν είμαι δύο,
δεν είμαι δύο το σκέφτηκα πολύ.
Μα όταν ρωτάω και μόνος απαντώ
και όταν πεινώ και τρώω διπλό φαΐ
το σκέφτομαι ξανά απ’ την αρχή
Δεν είμαι δύο, δεν είμαι δύο,
δεν είμαι δύο τ’ ομολογώ
Μα όταν βγαίνω κάτι για να πιώ
και δυό καλαμάκια μου βάζουν στο χυμό
ζιζάνια μου ζώνουν το μυαλό.

4 Μαρ 2011

Παρουσίαση μουσικής
209 Σ’ ένα νέο που αυτοκτόνησε
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΟΥ
7 ΕΠΤΑ 2008







Ο 1ος δίσκος του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, που περιλαμβάνει 15 κομμάτια. Ο συνθέτης παίζει πολλά & διαφορετικά μουσικά όργανα: πλήκτρα, τρομπόνι, φυσαρμόνικα, βιολί, πάντζο, μαντολίνο, κιθάρες. Μιά δουλειά που άρχισε το 2003 & ολοκληρώθηκε το 2008. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι μελοποίηση του έργου της Μαρίας Πολυδούρη «Σ' ένα νέο που αυτοκτόνησε».
Αυτόν τον καταδίωκε ένα πνεύμα
στις σκοτεινές εκτάσεις της ζωής του.
Οι ασχολίες του, οι χαρές του, σ' ένα νεύμα
προσχήματα γινόνταν της ορμής του.
Τα ωραία βιβλία, η σκέψη - ένα ορμητήριο
λίγες στιγμές... βίαιος στον έρωτά του...
Ύστερα γέμιζε η όψη του μυστήριο
και τίποτε δεν ταίριαζε κοντά του...
Ένας περίεργος ξένος επλανιόταν
αναμεσό μας, μ' όψη αλλοιωμένη.
Την υποψία μας δε μας την αρνιόταν
πως κάτι φοβερό τον περιμένει...
Ήταν ωραίος παράξενα, σαν κείνους
που ο θάνατος τους έχει ξεχωρίσει.
Δινόταν στους φριχτότερους κινδύνους
σαν κάτι να τον είχε εξασφαλίσει...
Ένα πρωί, σε μια κάρινη θήκη
τον βρήκαμε νεκρό, μ' ένα σημάδι
στον κρόταφο... Ήταν όλος σα μια νίκη -
σα φως που ρίχνει γύρω του σκοτάδι...
Είχε μια τέτοια απλότη και γαλήνη,
μια γελαστή μορφή ζωντανεμμένη!
Όλος μια ευχαριστία σα νάχε γίνει...
κ' η αιτία του κακού σημαδεμένη