22 Ιουν 2009

Παρουσίαση μουσικής
128. Εχεμύθεια
ΟΙ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ
KAΜΠΑΝΑΚΙ-UNIVERSAL 2007

2/13



Συλλογή συνθέσεων πάνω σε στίχους Άλκη Αλκαίου. Μια παραγωγή των Μιχάλη Κουμπιού και του Γιώργου Νταλάρα στη σειρά δίσκων «Άξιος Λόγος». Ο κάθε συνθέτης προσέγγισε τους στίχους του Αλκαίου με το δικό του ξεχωριστό ύφος και το δικό του συνθετικό "τρόπο", με αποτέλεσμα μια ενδιαφέρουσα ποικιλία ρυθμών και αποχρώσεων. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει γράψει ο Νίκος Ζούδιαρης και ερμηνεύει η αγαπημένη Αρλέττα.

Εχεμύθεια
Το χώμα ξεδιψά η βροχή

και το θεό η προσευχή
κι εγώ όσα δίψασα δεν είδα
νιώθω πολλά μα ξέρω λίγα.
Περνώ απ τα στέκια τα παλιά,
δεσμοί που γίνανε θηλιά,
εσύ μια ιστορία φάρσα
κι εγώ μια μελωδία φάλτσα.
Στο μπαλκονάκι απόψε βγες
γλυκό φως μου και λυκαυγές,
το στεναγμό σου και το γέλιο
έχω απόκρυφο ευαγγέλιο.
Σοφοί το σύμπαν μελετούν,
τ’ άστρα εχεμύθεια ζητούν.
Κι αυτό το πορφυρό φεγγάρι,
στρείδι χωρίς μαργαριτάρι.
Θέλω τον κόσμο αλλιώς να δω,
μέσα στη νύχτα τραγουδώ
αυτά που λεν τα καλοκαίρια,
οι έρωτες κάτω απ’ τ’ αστέρια.

16 Ιουν 2009

Παρουσίαση μουσικής
127. Ερωτική άσκηση για δυο
ΟΙ ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΘΗΝΑΣ
LYRA-NOTOS 1973

Στη μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι, που έφυγε πριν από 15 χρόνια. Μουσική τελετουργία για τέσσερις φωνές. To συγκεκριμένο κομμάτι σε στίχους του συνθέτη, αποδίδει η Έλλη Πασπαλά και ο Βασίλης Λέκκας. Στίχοι απλοί, μα τολμηροί.

11/16

Μαζί θα κάνουμε εκατό παιδιά
Με δυο φεγγάρια στην καρδιά
Θα 'χεις τα χέρια σου σφιχτά
Θα 'χω τα πόδια μου ανοιχτά
Θα 'χω τα χέρια μου σφιχτά
Θα 'χεις τα πόδια σου ανοιχτά
Μαζί θα γίνουμε κι' εμείς παιδιά
Στου Ήλιου τη Βαλανιδιά

10 Ιουν 2009

Παρουσίαση μουσικής
126. Καραμέλα
ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ
ΙΜPACT MUSIC 2008

14/14
Εξαιρετικός δίσκος με πολύ πρωτότυπα τραγούδια δύο εκπαιδευτικών, της Μέλπως Χαλκουτσάκη, που συνέθεσε τη μουσική και της Άλκηστης Χαλικιά που έγραψε τους στίχους. Οι ίδιες γράφουν: «Τα τραγουδάκια είναι τα «δώρα» που ανταλλάξαμε μεταξύ μας όταν γνωριστήκαμε, από χαρά που θα κάναμε παρέα βόλτες στη δημιουργία. Και από ανάγκη να έχουμε ένα φρέσκο «τραγουδάκι ημέρας» να δώσουμε στους μαθητές μας. Έτσι άρχισαν να πηγαινοέρχονται νότες και λόγια, αρκούδες, καναπέδες, βιολιά, ματζόρε και μινόρε… «Πάρε ένα στιχάκι» το ένα πρωί, «άκου τη μελωδία» το επόμενο. Αλλάζαμε το πρόγραμμα της ημέρας και στήναμε γιορτή με τα παιδιά. Συνάδελφοι και φίλοι πλησίαζαν να αφουγκραστούν το καινούριο που ετοιμάζαμε, αφήνοντας ένα γέλιο τους κοντά μας. Γι’ αυτό τους το πλησίασμα, γι’ αυτό το γέλιο, είναι εδώ το «ευχαριστώ» μας. Τα τραγούδια που γράψαμε είναι απ’ όλες τις παιδικές μας ηλικίες. Σε κάποια απ’ όλες θα γνωριστούμε… Με δυσκολία επιλέγουμε την «Καραμέλα» μεταξύ τόσων άλλων εξ ίσου καλών κομματιών, ίσως περισσότερο για τα υπέροχα λόγια. Τραγουδάει ο Χρήστος Θηβαίος και ο γιός του Νίκος.

Όταν κλαίει μια καραμέλα
μη κρατάς ποτέ ομπρέλα
μη κρατάς.
Έχει δάκρυα όλο γλύκα
θα σου πάρουνε τη πίκρα
αν πονάς.
Γιατί αντάμωσαν δυο φίλοι,
γιατί βγήκε το σταφύλι,
γιατί γύρισε τ’ αγόρι
και παντρεύτηκε τη κόρη
Όταν κλαίει μια καραμέλα
ειν’ τα δάκρυά της, δάκρυα χαράς.
Όταν κλαίει μια καραμέλα
μη κρατάς ποτέ ομπρέλα
μη κρατάς.
Ειν’ τα δάκρυα της γέλια
στάζουν ζάχαρη, κανέλλα
στη καρδιά.
Γιατί αντάμωσαν δυο φίλοι,
γιατί βγήκε το σταφύλι,
γιατί άνθισε απόψε
μεσ’ τα μάτια η πασχαλιά.

8 Ιουν 2009

Παρουσίαση βιβλίου
Το όνειρο ενός γελοίου
Νοστογιέφσκι Φιοντόρ
Εκδ. Αρμός 1996



Ένα από τα όψιμα έργα του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα το 1877, προτελευταίο πριν από τους Αδελφούς Καραμαζώφ. Μικρό αλλά πρωτότυπο διήγημα.
Μερικά αποσπάσματα:
Είμαι ένας άνθρωπος γελοίος. Με λεν τρελό τώρα. Αυτό θα ήταν ένας τίτλος υπεροχής, αν δεν εξακολουθούσα να’ μαι για τους άλλους το ίδιο γελοίος... Θα γελούσα πρόθυμα μαζί τους, όχι τόσο για γούστο μου, όσο για να ευχαριστήσω αυτούς, αν δεν αισθανόμουν κάποια θλίψη κοιτάζοντάς τους. Θλίψη, γιατί βλέπω πως δεν γνωρίζουν την αλήθεια, εκείνη την αλήθεια που γνωρίζω εγώ. Τι σκληρό που είναι να ξέρει κανείς κάτι μοναχός του ! Αλλ’ αυτοί δε θα καταλάβουν. Όχι δε θα καταλάβουν.... όταν έγινα νέος, αν και από χρόνο σε χρόνο βεβαιωνόμουν όλο και πιο πολύ για την τρομερή μου ιδιορρυθμία, κατόρθωνα ... να καθησυχάζω. Κι αυτό εξάπαντος, γιατί αγνοούσα ως τότε το γιατί και το πως. Ίσως να προερχόταν από την απέραντη μελαγχολία που κυρίεψε την ψυχή μου, έπειτ’ από ένα συμβάν απεριόριστα υπέρμετρό μου, δηλαδή : την πεποίθηση που σχημάτισα από τότε πως όλα εδώ πέρα είναι χωρίς σημασία. Ένιωσα μονομιάς πως μου ήταν αδιάφορο αν υπήρχε κόσμος ή αν δεν ήταν τίποτε πουθενά....Σιγά-σιγά απόχτησα την πεποίθηση πως δεν υπήρχε ποτέ τίποτα. Έπαψα τότε να οργίζομαι για τους ανθρώπους και κατάληξα να μην τους προσέχω σχεδόν πια...

1 Ιουν 2009

Παρουσίαση μουσικής
125. Adieu
DIALOGUE
LYRA 2003

10/10

Ο δίσκος αυτός είναι η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας της ομάδας «Απόδραση» στο Muse Jazz Festival. Το συγκρότημα ΑΠΟΔΡΑΣΗ δημιουργήθηκε πριν από 12 χρόνια, στην αρχή με την ονομασία «Ομαδική Απόδραση» (ανάρτηση Νο 89). Λειτούργησε σαν ένα πολυσυλλεκτικό μουσικό εργαστήρι. Παρουσίασε 4 δισκογραφικές δουλειές, με ξεχωριστές αναφορές σε διαφορετικά μουσικά ιδιώματα. Σήμερα η ΑΠΟΔΡΑΣΗ μιλάει τη γλώσσα της τζαζ αλλά την μπολιάζει με τον μελωδικό λυρισμό της κλασικής παράδοσης, με minimal ρυθμικά σχήματα και με μεσογειακά αρώματα. Οι τζαζ αυτοσχεδιασμοί στο πιάνο, το σαξόφωνο και τη φωνή, ενώνονται με τις αντιστικτικές κινήσεις στο φλάουτο και στην κλασική κιθάρα για να δημιουργήσουν ένα ιδιαίτερο μουσικό τοπίο, με διαφορετικές εικόνες, απρόσμενες ενορχηστρώσεις και πολύχρωμες συνθέσεις. Μια Τζαζ βαμμένη με μεσογειακά, ιμπρεσιονιστικά χρώματα. Η ΑΠΟΔΡΑΣΗ αποτελείται τώρα από τους ακόλουθους (με αλφαβητική σειρά) μουσικούς:
Γιώργος Κατσάνος: πιάνο
Σοφία Μαυρογενίδου: φλάουτο
Δημήτρης Οικονομάκης: κοντραμπάσο
Στάθης Στουραΐτης: ντράμς
Τάσος Φωτίου: σαξόφωνο
Το συγκεκριμένο κομμάτι τιτλοφορείται «Adieu» και επελέγη με δυσκολία από την εξαιρετική αυτή συλλογή.