24 Δεκ 2009

Παρουσίαση μουσικής
152. Τα κύματα
ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ
LYRA 1992

6/14


Το 1992 κυκλοφορεί ο πρώτος δίσκος της Ευανθίας Ρεμπούτσικα με τίτλο ''Στη λίμνη με τις παπαρούνες'', σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Καλατζόπουλο και ερμηνεύτρια την Κρίστι Στασινόπουλου. Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει τίτλο «Κύματα». Εντυπωσιακή μουσική προσαρμογή στο δύσκολο αυτό ποίημα της Α. Ραϊλα.

Δυο κύματα με πήραν, άλλα πίσω δεν με φέραν
Στενέψαν οι ορίζοντες πολύ
Σαν τη νυχτιά είσαι συ αγάπη μου γλυκιά
Σαν ήλιος η ματιά σου
Τα χέρια σου είναι σαν τα γιασεμιά
Μ’ αγγίζει η φλόγα.
Δυο κύματα με πήραν. Αχ, και πίσω δε με φέραν
κι απόμεινα μονάχη μου ξανά.
Στείλε μου σημάδια και θα βγώ ξανά
στην άκρη απ’ τ’ αεράκι
τα χείλη σου να ξαναδώ στη φλόγα τους να πέσω.

17 Δεκ 2009

Παρουσίαση μουσικής
151. Χασάπικο των διδύμων
ΡΥΘΜΟΛΟΓΙΑ
LYRA 1971

2/6


Έργα για πιάνο του Μάνου Χατζιδάκι, ηχογραφημένα στην Νέα Υόρκη το 1971 και παιγμένα από τον ίδιο τον συνθέτη. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει υπότιτλο «Στο ύφος του Erik Satie»

13 Δεκ 2009

Παρουσίαση βιβλίου
Το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά
Τζων Στάινμπεκ
Εκδ. Ζαχαρόπουλος 1985







Επιτέλους, άλλο ένα σπάνια συναρπαστικό βιβλιαράκι. Συναρπαστικό με τον κυριολεκτικό ορισμό. Σε συν-αρπάζει από τις πρώτες σελίδες. Σε αρπάζει και σε πηγαίνει εκεί, στο τόπο του ονείρου. Όχι μόνο με την πλοκή, δηλαδή την περιέργεια να μάθεις τι γίνεται στην επόμενη σελίδα. Αλλά και με το εκφραστικό μέσο, δηλαδή την καλή γραφή. Με τις όμορφες ιδέες : την αγάπη για την ελευθερία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τον σεβασμό του διαφορετικού, την αποστροφή για τον πόλεμο.
Ο Τζων Ερνστ Στάινμπεκ γεννήθηκε στην Καλιφόρνια το 1902. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, κύριος εκπρόσωπος του νατουραλισμού και της κοινωνικής πεζογραφίας στη χώρα του. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο Στάινμπεκ εργάστηκε ως πολεμικός ανταποκριτής. «Το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά» που γράφτηκε το 1943 δεν είναι από τα μείζονα έργα του. Το 1962 πήρε Νόμπελ λογοτεχνίας. Πέθανε το 1968.
Μερικά αποσπάσματα:
... Ο λοχαγός Λοφτ ήταν λοχαγός όσο περισσότερο μπορεί κανείς να το φανταστεί. Ζούσε και ανάσαινε για τον βαθμό του, του λοχαγού. Δεν είχε στιγμές μη στρατιωτικές. Μια ακατανίκητη φιλοδοξία τον έσπρωχνε ν’ ανεβαίνει τους βαθμούς... Χτυπούσε τις φτέρνες του τη μια με την άλλη τόσο τέλεια όσο κι ένας χορευτής. Ήξερε την κάθε στρατιωτική αβροφροσύνη κι επέμενε να τις χρησιμοποιεί όλες. Οι στρατηγοί τον φοβόντουσαν γιατί ήξερε καλύτερα από τους ίδιους, τους στρατιωτικούς κανόνες της διαγωγής. Θεωρούσε και πίστευε πως ένας στρατιωτικός είναι η ανώτατη εξέλιξη της ζωής. Αν σκεφτόταν ποτέ τον Θεό, τον θεωρούσε σαν ένα γέρο και τιμημένο στρατηγό, απόστρατο και γκριζομάλλη, που ζει ανάμεσα σε αναμνήσεις από παλιές μάχες... Ο λοχαγός Λοφτ πίστευε πως οι γυναίκες τον ερωτεύονται με την στολή του, και πως δεν ήταν δυνατόν να ‘ναι διαφορετικά...

... Στον πόλεμο οι περίγυροι είναι αόριστοι, οι πραγματικότητες γίνονται φανταστικές και μια ομίχλη θολώνει το μυαλό. Η ένταση, η έξαψη, η κούραση, η κίνηση, όλα συγχωνεύονται, σ’ ένα μεγάλο γκρίζο όνειρο, έτσι που όταν τελειώσει, δύσκολα θυμάσαι πως ήταν όταν σκότωνες ανθρώπους, ή όταν τους πρόσταζες να σκοτωθούν. Ύστερα, άλλοι άνθρωποι, που δεν ήταν εκεί, σου λένε σαν τι έμοιαζε, κι εσύ απαντάς αόριστα : «Ναι, υποθέτω πως έτσι ήταν».
… Αν τους πω να μην αγωνιστούν, θα λυπηθούν γι’ αυτό, αλλά θ’ αγωνιστούν. Αν τους πω ν’ αγωνιστούν, θα χαρούν, κι εγώ, που δεν είμαι και τόσο γενναίος, θα τους έχω κάνει λίγο γενναιότερους...
... Δεν αρέσει στο λαό να τον κατακτούν, κι έτσι δε θα κατακτηθεί. Οι ελεύθεροι άνθρωποι δεν αρχίζουν πόλεμο, αλλά μια κι έχει αρχίσει ο πόλεμος, τον συνεχίζουν, έστω και νικημένοι, ώσπου να νικήσουν. Οι αγελαίοι άνθρωποι που ακολουθούν έναν ηγέτη, δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, κι έτσι πάντα οι αγελαίοι κερδίζουν τις μάχες και οι ελεύθεροι κερδίζουν πολέμους...

7 Δεκ 2009

Παρουσίαση μουσικής
150. Finale-Η ζωή σαν παραμύθι
PETER PAN
MINOS-EMI 1998
6/22

Η μουσική του Μίνου Μάτσα από την παράσταση του έργου Πήτερ Παν, που παίχτηκε στο θέατρο Ριάλτο από τον «Θίασο ‘81» σε σκηνοθεσία Χρήστου Κελαντώνη Ο ίδιος γράφει: « Η περιπέτεια της μουσικής αντάμωσε με την ευαισθησία & τον δυναμισμό των ηρώων μας... Τι κι αν στο τέλος ο Πήτερ Παν γύρισε στη χώρα του Ποτέ- Ποτέ; Εμείς κάθε βράδυ τον περιμένουμε να ξετυλίξει το κουβάρι και να μας κλείσει το μάτι από το μέρος που τα παιδιά δε μεγαλώνουν ποτέ». Τα λόγια έχει γράψει η Νανά Νικολάου και το συγκεκριμένο κομμάτι ερμηνεύει η Αθηνά Μόραλη.

Η ζωή σαν παραμύθι ξετυλίγεται
σαν κουβάρι μπερδεμένο πότε-πότε
φαντασία που στο άπειρο ξανοίγεται
και μπερδεύει μια το τώρα μια το τότε.
Μα και έτσι κι αλλιώς
ένας είναι ο καϋμός
η ζωή τόση δα κι όχι άλλη
κι οι μικροί θα γίνουν κάποτε μεγάλοι
Η ζωή ένα καράβι που ξανοίγεται
σ’ άγρια πέλαγα πριν έλθει σε λιμάνι.
Σαν σκηνές από ταινία ξετυλίγεται
κοροϊδεύει και μας παίζει σαν αλάνι.

1 Δεκ 2009

Παρουσίαση μουσικής
149. Βοσπορίδες
Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
LEGEND 2003

9/22

Μετά το τέλος της των εργασιών της Ζ' Συνόδου της Βουλής των Εφήβων το 2003 οργανώθηκε η βραδιά «Λόγος και Μέλος στο Ηρώδειο. Ο δίσκος αυτό περιέχει όλα τα κομμάτια που ερμηνεύτηκαν από την Μ. Φαραντούρη και το συγκρότημα «ΑVATON». Την εκτέλεση των έργων ανέλαβε η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό την διεύθυνση του μαέστρου Ανδρέα Πυλαρινού. Ποιήματα των: Σεικίλου, Σαπφούς, Ηράκλειτου, Επίκουρου, Κώστα Καβάφη, Γιώργου Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Γιάννη Ρίτσου, Γεωργίου Βιζυηνού, Νίκου Καββαδία, Νίκου Γκάτσου ακούγονται μελοποιημένα από διάφορους συνθέτες. Το συγκεκριμένο ποίημα του Γ. Βιζυηνού μελοποίησε ο Γιώργος Παπαδάκης, που είχε και την καλλιτεχνική επιμέλεια της όλης παράστασης.

Βοσπορίδες
Εκεί στον ουρανό ψηλά
σε θέση διαλεχτή
με τα τραγούδια πολεμά,
να φτιάξει κάτι τι.
Διαβαίνει ο κόσμος κι ο Κοσμάς
και στέκει και ρωτά:
Με τα σωστά σου πολεμάς
ή κάμνεις χωρατά;