Παρουσίαση μουσικής
169. Απέναντι
ΝΑ ΥΠΟΘΕΤΩ ΤΗ ΜΑΤΙΑ
64 MILLIMETRES 2008

7/9

Ορχηστρική μουσική και τραγούδια του Τάσου Ρωσόπουλου.
Ο ίδιος λέει σε συνέντευξή του στην την ιστοσελίδα Avopolis : Αφορμή στάθηκε μια ιδέα που πήρα από το βιβλίο του Ενρί Καρτιέ Μπρεσόν Η Αποφασιστική Στιγμή. Ο Μπρεσόν περιγράφει ως αποφασιστική, κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης, τη στιγμή της ενεργοποίησης του κλείστρου. Και περιγράφει τις σκέψεις του λίγο πριν, τη στιγμή ακριβώς που κλείνει το διάφραγμα, αλλά και την εντύπωση που έχει από τη λήψη της φωτογραφίας στη συνέχεια. Από εκεί προέκυψε η διαμόρφωση του υλικού μου σε τρεις περιόδους. Τα δύο τραγούδια που επέλεξα να συμπεριλάβω ... σε στίχους της Πέγκυς Στεφανίδου και με την ερμηνεία της Λουίζας Σοφιανοπούλου, τοποθετήθηκαν με μια διάθεση αποφόρτισης και «διαλείμματος».
Προσπαθώ να έχω εξω-μουσικά ερεθίσματα. Τέτοια ερεθίσματα είναι για μένα καθημερινά σε συχνότητα και μεγαλύτερης θα έλεγα έντασης από τα αμιγώς μουσικά. Ανάμεσα σε αυτά είναι βέβαια και η φωτογραφία ... Πιστεύω πολύ στους μετασχηματισμούς, στο πώς δηλαδή ένα ερέθισμα από μια οποιαδήποτε μορφή τέχνης μπορεί να αποτελέσει πρόκληση και να «μεταμορφωθεί» σε μουσική σύνθεση.
Το συγκεκριμένο κομμάτι περιέχει τον στίχο που έδωσε και την ονομασία της όλης συλλογής». Οι εξαιρετικά πρωτότυποι στίχοι είναι της Πέγκυς Στεφανίδου.
Θέλω να μείνω σ’ ένα σπίτι
απέναντι απ’ το δικό μου
να βλέπω το παράθυρό μου
και να φαντάζομαι το μέσα
τα ρούχα μου τα απλωμένα
σαν νάναι άλλου φορεσιές
κι απ’ τις κουρτίνες τις σκιστές
να βγαίνουν χέρια θυμωμένα
Στάσου μακριά,
πολύ μακριά
να υποθέτω τη ματιά
Φώτα αναμένα μέρα νύχτα
ποτέ δεν έπιασε σκοτάδι
και το κορμί μαύρο σημάδι,
γύρω τα κάγκελα σα δίχτυα
γλάστρες πολλές χωρίς λουλούδια
σα παιχνιδάκι ξεχασμένο
απ’ τη κεραία περιμένουν
για να κατέβουν τ’ αγγελούδια