Παρουσίαση μουσικής
170. Μικρή σουίτα Αηδόνας
Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ
YAFKA RECORDS 200

20/20


Απολαυστική μουσική του συνθέτη Δημήτρη Λέκκα για το έργο του Αριστοφάνη «Όρνιθες», που ανέβηκε το 2003-2004 στο Εθνικό θέατρο.
Ο ίδιος ο δημιουργός αναφέρει : «... μετά τον ογκόλιθο του Χατζιδάκη-Κουν-Μπεζάρ, όλοι μας είχαμε ένα φοβερό κόλλημα μ’ αυτό το έργο... Ο Χατζιδάκις όλα τα επισκίαζε».
Οφείλω να ομολογήσω ότι και εγώ με μεγάλη καχυποψία αγόρασα τον δίσκο. Όμως μετά από μερικές ακροάσεις είμαι απλώς πανευτυχής και συλλαμβάνω τον εαυτό μου να χορεύει και να τραγουδάει με τους όρνιθες του Λέκκα !
Ακολουθεί το κείμενο παρουσίασης του δίσκου από την ιστοσελίδα «Το άρωμα του τραγουδιού», που έχει δυστυχώς σιγήσει...
«Η ενασχόληση τού Δημήτρη Λέκκα με το παιδικό ρεπερτόριο ξεκινάει στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με τις ιστορικές παραστάσεις του Ευγένιου Σπαθάρη για το Τρίτο Προγράμμα, περνάει μέσα από ένα πλήθος εργασιών για το θέατρο και την τηλεόραση, για να καταλήξει στη Χώρα των Πουλιών, όπου μας παραδίδει συνολικά είκοσι τραγούδια και οργανικά κομμάτια ερμηνευμένα ιδανικά από τους ηθοποιούς της παράστασης και μια ομάδα άριστων μουσικών. Με πλούσιες εναλλαγές ρυθμών και εμπνευσμένες μελωδίες, με χιούμορ αλλά και δόσεις μελαγχολίας, ο Λέκκας αντιστέκεται στα σημεία των καιρών που θέλουν τα αριστοφανικά έργα, και ιδιαίτερα τις διασκευές τους για παιδιά, να αντιμετωπίζονται από τους συνθέτες με προχειρότητα, στο όνομα μιας δήθεν απλότητας και της εύκολης κατανόησης από τους μικρούς θεατές. Σε αυτή την κατεύθυνση συμβάλει και η διασκευή του Καλατζόπουλου, οι εξαιρετικοί στίχοι του οποίου δεν διστάζουν να μιλήσουν με λόγια σύγχρονα, δίχως περιστροφές και ανούσιες απλουστεύσεις.».
Το συγκεκριμένο κομμάτι ονομάζεται : «Μικρή σουίτα Αηδόνας» και αποτελείται από 3 μέρη. Το 1ο ερμηνεύουν η Βάσια Λακουμέντα & η Κυριακή Ρωμανού. Συνοδεύει ο θίασος.

Έλα αηδονάκι γλυκό,
τραγούδι πες μας.
Βάλσαμο ρίξε μαγικό
μες στις καρδιές μας.
Τραγούδα, Αηδόνα, δώσε μας
τη μουσική σου.
Αυτή η πόλη είναι δική μας
- και δική σου.

Ορχηστρικό

Εμπρός λοιπόν – τιο τιο τιο τιγξ –
μεγάλα και μικρά πουλιά,
την πόλη μας ν’ ανοίξουμε
σαν αγκαλιά.
Τιο τιο τιο τιγξ – με τα φτερά
και με τις μύτες τιε γερές
στη θάλασσα
να ρίξουμε
τις συμφορές.