14 Οκτ 2012



Παρουσίαση μουσικής
287. Ας αλλάξωμ’ ομιλία
Η ΖΩΖΩ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΤΤΙΚ & ΧΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ
PAN VOX 1978 Δίσκος 33 στροφών

Ο Αττίκ καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Κλέωνα Τριανταφύλλου, που τον ονομάζουν τρουβαδούρο, αν ζούσε τον Μεσαίωνα θα ήταν η χαρακτηριστικότερη περίπτωση Μενεστρέλλου! Το 1930 ξεκίνησε την περίφημη Μάντρα του, ένα πρωτοποριακό εγχείρημα για την εποχή του. Η Μάντρα ήταν τρόπον τινά ένα Καφέ Σαντάν, όπου έδινε στην κυριολεξία παράσταση “One Μan Show”, γιατί εκτός από εξαίρετος πιανίστας, συνθέτης και τραγουδιστής, ήταν ηθοποιός, μίμος και κονφερασιέ. Άλλο ένα χαρακτηριστικό ταλέντο του, για το οποίο ήταν πασίγνωστος, ήταν το περίφημο διπλό σφύριγμα. Συχνά συνόδευε τον εαυτό του στο πιάνο σφυρίζοντας με μοναδική δεξιοτεχνία. Είχε δε τη μοναδική ικανότητα να κελαηδά σφυρίζοντας σε δύο διαφορετικές νότες ταυτόχρονα, σχηματίζοντας εκπληκτικές διφωνίες.
Ο Αττίκ ήταν συνθέτης ευρωπαϊκής μουσικής και τα τραγούδια του δεν έχουν σχέση με την Ελληνική μουσική παράδοση. Οι μουσικές φόρμες που συνέθετε ήταν διανθισμένες με σπάνιες μελωδίες και τα άρτια επεξεργασμένα μουσικά θέματά του, αναδύονταν με εκπληκτική μαεστρία σε κάθε έργο του. Οι στίχοι του όμως ήταν Ελληνικότατοι, λυρικοί, μελαγχολικοί και ερωτικοί, συνθέτοντας με ακρίβεια ευαίσθητες συναισθηματικές καταστάσεις. (αποσπάσματα από κείμενο του «Γιάννη» στην γνωστή ιστοσελίδα http://www.musicheaven.gr).
Το συγκεκριμένο τζαζ κομμάτι ερμηνεύει με την κρυστάλλινη φωνή της η αγαπημένη Ζωζώ Κυριαζοπούλου. Συνοδεύει η ορχήστρα του Τάκη Χαρίτου. Η Ζωζώ Κυριαζοπούλου, φίλη της «Μενεστρέλλων Πολιτείας» από παλιά, είναι αδερφή της γνωστής νεοκυματικής τραγουδίστριας Σούλας Μπιρμπίλη και του Σώτου Κυριαζόπουλου (1ο βιολί της ορχήστρας των Παρισίων) και είναι παντρεμένη με τον πιανίστα Δημήτρη Καψύλη. Μια σπάνια μουσική οικογένεια.

Έχετε δίκιο ας αλλάξωμ’ ομιλία
κι ας πούμε κάτι σχετικό με τον καιρό
ας μείνει μόνο μεταξύ μας μιά φιλία
θα δοκιμάσω και θα δούμε, αν μπορώ
Πρέπει λοιπόν εις το εξής να προσπαθήσω
ούτε μιά φράση ερωτική να μη σας πώ
δόστε μου όμως τον καιρό να συνηθίσω
με την ιδέα πως πιά δεν σας αγαπώ
κι αν μέσ’ τα λόγια τα ψυχρά που θα σας λέω
παρασυρθώ σε κάποια φράση πιό θερμή
κάνετε τάχα πώς δε νοιώσατε ότι κλαίω
σαν να μην ήσασταν εσείς η αφορμή
Αχ, μην ανοίξετε το στόμα
γι’ αυτή τη λέξη τη στεγνή
μην πείτ’ η αγάπη μας ακόμα
πως φιλία πρέπει να γενεί
Έχετε δίκιο ας αλλάξωμ’ ομιλία
και μιά που ήτανε της τύχης μου γραφτό
ας μείνει μόνο μεταξύ μας μιά φιλία
κι ας ήν’ το τέλος του ρομάντσου μας αυτό!