11 Νοε 2011

Παρουσίαση μουσικής
242. Ο χιονάνθρωπος
ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΟΥΣΚΑΡΙ-Ο
ΟUTOPOS 2001

11/11


Ο 1ος δίσκος της Εύας Ιεροπούλου έχει τον ιδιαίτερο τίτλο «Το πράσινο μούσκαρι-ο». Όλοι ξέρουμε το φυτό σταφυλουάκινθος, ο βολβός του οποίου είναι αυτό που τρώμε τουρσί (οι λεγόμενοι “βολβοί”). Το μούσκαρι της Εύας αντίθετα είναι κάτι άλλο. Όπως γράφει η ίδια στον δίσκο: «... Μα τι είναι στ’ αλήθεια το πράσινο μούσκαρι-ο; Ένα πράσινο μήλο πεσμένο χάμω, που το δάγκωσαν σαράντα κουτσές σαρανταποδαρούσες; Ένα ιπτάμενο πράσινο μοσχάρι που μπλέχτηκε στην ουρά ενός άτακτου χαρταετού, ή ένα μεγάλο πράσινο σαλιγκάρι, που πρασίνισε όταν είδε τον εαυτό του στον καθρέφτη. Το πράσινο μούσκαρι-ο, είναι για τα παιδιά, ο κρυφός και πολύτιμος φίλος που ζει στο δάσος των παραμυθιών και συντροφεύει τα όνειρά τους. Κι όσο για μας τους μεγάλους, είναι ένα μαγικό χαλί, με το οποίο δραπετεύουμε και από ψηλά αγναντεύουμε τις τρυφερές εικόνες της παιδικής μας ηλικίας..»
Επιλέγουμε με πολύ δυσκολία (μεταξύ εκπληκτικών σπασμένων κουμπαράδων & δυστυχισμένων πιάνων με ουρά) το κομμάτι «Ο χιονάνθρωπος», σε στίχους Εύας Ιεροπούλου (όπως και όλα έργα της συλλογής) και ερμηνεία της μικρής Βούλας Κουρτίδου.
Ο χιονάνθρωπος
Ένας κούνελος θυμώνει.
Σε μια τρύπα το κουνέλι του μαλώνει.
Το μαλώνει που κρυώνει,
γιατί πάγωσε στο χιόνι.
«Τι θα κάνω εγώ με σένα
πούσαι άτακτο πολύ;»
Το κουνέλι με τ’ αυτιά κατεβασμένα
δεν ακούει κι ονειροπολεί.
Έξω άφησε ένα φίλο
κάτασπρο και στρουμπουλό,
που για χέρι έχει ξύλο
και καπέλο παρδαλό.
Και το βράδυ που κοιμάται
για το φίλο του λυπάται.
Σκέφτεται μήπως κρυώνει
καθισμένος στ’ άσπρο χιόνι.
Έχει ξύλινα χεράκια στο λαιμό μαντήλια μακριά,
το καρότο αντί για μύτη
και δυο πράσινα μαρούλια για αυτιά.
Το πρωί μόλις ξυπνήσει
θα πάει να τον συναντήσει.
Και θα πάρει να του πάει
καραμέλες για να φάει.
Μα ο ήλιος ήδη βγαίνει,
κοκκινίζουν τα βουνά,
το χιονάνθρωπο ζεσταίνει
και θα πάθει ιλαρά.
Και το κουνελάκι τρέχει
τον χιονάνθρωπο να βρει.
Αχ! Στη ζέστη δεν αντέχει
κι έχει πάει να κρυφτεί.
Άφησε μόνο τα ξύλα,
για να μην τα κουβαλά,
το καπέλο, το καρότο
και τα πράσινα αυτιά.
Μα η άνοιξη θα φύγει
και ο ήλιος θα κρυφτεί
κι όταν θα ξαναχιονίσει
ο χιονάνθρωπος θα ρθει.