Παρουσίαση μουσικής
345. Ήταν μια στιγμή
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
Ανεξάρτητη παραγωγή, 1986
Το όμορφο αυτό κομμάτι από τον ομώνυμο δίσκο αποτελεί μια
από τις πρώτες δουλειές του καλού Θεσσαλονικιού συνθέτη Γιώργου Καζαντζή. Με
αυτό το τραγούδι απέσπασε το 2ο βραβείο
στο 25ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1986. Η μουσική ρέει και χαρακτηρίζει
την 1η φάση της δημιουργίας του Γιώργου Καζαντζή με «μουσική
τέχνης». Οι εξαιρετικοί στίχοι είναι γραμμένοι από την Σοφία Κατζούρη και το
ερμηνεύει ο Κώστας Πρατσινάκης.
Ήταν μια στιγμή,
μια στιγμή στο κάτω-κάτω,
που δεν μπορώ ν’ αρνηθώ.
Πάντα στη σκιά η ζωή
σαν άδειο πλάνο,
για να χαράξεις βαθιά.
Ωστόσο,
δε θα με βρεις στα σημεία αφής.
Το σώμα λάθη δε συγχωρά.
Ακόμα κι αν θα με δεις
σε κυκλώνα φυγής,
το ίδιο σώμα θα αντιδρά.
Το σώμα λάθη δε συγχωρά.
Δεν μπορώ, δε μένω στο πάντα,
για πάντα, για πάντα να χάνομαι.
Δεν μπορώ να ζήσω
με μνήμες που σάπισαν,
με θολές εικόνες
μιας πράξης που τέλειωσε.
Δεν μπορώ να ζήσω
με σώμα που δεν αγαπώ.
Ήταν μια στιγμή,
μια στιγμή στο κάτω-κάτω,
που δεν μπορώ ν’ αρνηθώ.
Όλα ξαφνικά κι η ζωή
μια φάλτσα νότα,
για να την παίξω σωστά.
Ωστόσο,
δε θα με βρεις στους καθρέφτες της γης.
Το σώμα πάντα θ’ αναζητά.
Ακόμα κι αν θα με δεις
σε κυκλώνα φυγής,
το ίδιο σώμα θα αντιδρά.
Το σώμα πάντα θ’ αναζητά.
Δεν μπορώ να ζήσω
με μνήμες που χάθηκαν,
με θολές εικόνες
μιας πράξης που τέλειωσε.
Δεν μπορώ να ζήσω
με σώμα που δεν αγαπώ.
