1 Νοε 2013



Παρουσίαση μουσικής
337. Αντινομία
S/S Ionion 1934
MINOS – EMI, 1986

Τον Οκτώβριο του 1986 το συγκρότημα (ή καλύτερα το ντουέτο) «οι Ξέμπαρκοι» εκδίδουν την δική τους μουσική δοκιμή πάνω στον Νίκο Καββαδία. Η καλλιτεχνική αξία του δίσκου παραμένει αντιστρόφως ανάλογη των πωλήσεων και της αποδοχής του. Οι λιτές, σχεδόν υπαινικτικές ενορχηστρώσεις, οι τραχιές φωνές των Ηλία Αριώτη και Νότη Χασάπη είναι απόλυτα συμβατές με τον λόγο του Καββαδία...
Στον δίσκο δεν υπάρχει όμως μόνο η νευρικότητα και η κίνηση των λιμανιών και των εφήμερων ερώτων. Μια άλλη, βαθιά μελαγχολική ατμόσφαιρα αναδύεται από πολλά τραγούδια, αντικατοπτρίζοντας τους μικρούς θανάτους των αναχωρήσεων. Αυτά τα δύο παράλληλα σύμπαντα δεν είναι μια απλή εφεύρεση των Ξέμπαρκων• θα τολμούσαμε να πούμε ότι συνιστούν ακριβή μεταφορά και έκφραση του ποιητικού νοήματος του Καββαδία με μουσικά μέσα. Εκεί έγκειται και η ιδιαίτερη επιτυχία του δίσκου: η αποφυγή της μουσικής μανιέρας και ο ταυτόχρονος σεβασμός του ποιητικού περιεχομένου.
Δυστυχώς, το συγκρότημα δεν εξέδωσε άλλο έργο μετέπειτα. Ίσως το άστρο των Ξέμπαρκων να υπήρξε παράπλευρη απώλεια άλλων φωτεινών άστρων όπως ο…Σταυρός του Νότου…
Οι Ξέμπαρκοι κινούνται ρυθμικά σε πολύ πιο χαμηλή ένταση από άλλες προσεγγίσεις, οι μελωδίες τους δεν είναι όλες ευδιάκριτες, οι ερμηνείες τους είναι μάλλον ακατέργαστες…
Ο Καββαδίας έχει χαρακτηριστεί ως ο ποιητής της θάλασσας και των καραβιών. Το καράβι των Ξέμπαρκων είναι σκοτεινό, μουτζουρωμένο, αργοκίνητο και σάπιο. Είναι γκαζάδικο και με πάει στη Θεσσαλονίκη, σε ένα μακρύ ταξίδι μέσα στη νύχτα.
Το καράβι άλλων συνθετών που μελοποίησαν τον Καββαδία θα μπορούσε να είναι το πλοίο της γραμμής σε ένα νησί του Αιγαίου, γρήγορο, φρεσκοβαμμένο, φωτισμένο, σημαιοστολισμένο…
Λαμβάνοντας ως μόνο κριτήριο την καλλιτεχνική ουσία του έργου, μπορούμε να συμπεράνουμε με ευκολία ότι η περιθωριοποίηση και η λήθη δεν ταιριάζουν στο S/S Ionion 1934. Καλό είναι λοιπόν να ακούσουμε ξανά αυτό τον δίσκο, με την απόσταση των είκοσι και πλέον χρόνων από την έκδοσή του, αλλά και με την αμεσότητα που μια τυχερή συνάντηση ποιητικού λόγου και μουσικής κατάφερε να γεννήσει.
(Αποσπάσματα από εμπεριστατωμένο κείμενο του καλού φίλου Ηρακλή Οικονόμου από την ιστοσελίδα «Μουσικά Προάστια»).
Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει τίτλο «Αντινομία» και το ερμηνεύουν οι Ξέμπαρκοι Ηλίας Αριώτης και Νότης Χασάπης.
Ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές

στα κόντρα σκούζει ο μακαράς καθώς τεζάρει

Θαλασσοκόρη του βυθού χίλιες οργιές

του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι

και σ’ έριξα σ’ ένα βιβάρι σκοτεινό

που στέγνωσε κι εξανεμίστηκε το αλάτι

μα εσύ προσμένεις απ’ το δίκαιον ουρανό

το στεργιανό το γητευτή τον απελάτη

όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί

και θα χαθείς μέσα σε διάφανη αμφιλύκη

πάνω σε πράσινο πετούμενο χαλί

θα μείνει ο ναύτης να μετρά τ’ άσπρο χαλίκι