Παρουσίαση βιβλίου
Ω, γυναίκες, γυναίκες!
και άλλα διηγήματα
Άντον Τσέχωφ
Εκδ. Ροές, 2004

51 σύντομα, χιουμοριστικά ως επί το πλείστον, κείμενα, δημοσιευμένα με ψευδώνυμο σε ρωσικά περιοδικά στα τέλη του 19ου αιώνα... Κείμενα που ξεχώριζαν από τη μάζα των υπόλοιπων ιστοριών της εποχής και χάρισαν στον νεαρότατο Αντόν Τσέχωφ τη φήμη και το Βραβείο Πούσκιν σε ηλικία μόλις 28 ετών.
51 κείμενα μέσα από τα οποία παρελαύνει ολόκληρος ο θίασος της ρωσικής κοινωνίας της δεκαετίας του 1880: οι οικογένειες της τσαρικής αριστοκρατίας αλλά και η ζωή στο ρωσικό χωριό, άνθρωποι αφελείς κι αγνοί ή κουτοπόνηροι και χυδαίοι. Η πένα του Τσέχωφ καυτηριάζει επαγγελματικές κάστες, μικροαστικές συνήθειες, λαϊκές δεισιδαιμονίες, και δε διστάζει να αναμετρηθεί ακόμη και με την τσαρική λογοκρισία. Και δίπλα στα διηγήματα που ξάφνιαζαν τους αναγνώστες της εποχής, συντομότατες "βινιέτες", μικρά χιουμοριστικά κειμενάκια των λίγων αράδων ή παραγράφων, πειραματικά γραπτά που προοιώνιζαν το κίνημα του παραλόγου, πολλές δεκαετίες πριν την "επίσημη" εμφάνισή του.
Μερικά αποσπάσματα
Από το διήγημα «Στο τρένο»
... Η μηχανή σφυρίζει, φουχίζει, ασθμαίνει, ξεφυσάει... «κά-τι-θα-συμ-βεί, κά-τι-θα-συμ-βεί» σφυροκοπά η σκευοφόρος...Πορτοφολάδες και κρύα ρεύματα σαρώνουν τα βαγόνια. Τρομερό! ... Νοιώθω ένα χέρι να γλυστράει μέσα στην τσέπη μου, Η τσέπη είναι άδεια, πάντως το γεγονός παραμένει τρομαχτικό. Στρέφομαι. Δίπλα μου στέκεται ένας ξένος... «Μπορώ να σας εξυπηρετήσω;» τον ρωτώ... «Όχι απλώς κοιτάζω απ’ το παράθυρο!» απαντά, τραβώντας το χέρι του...
Ο άντρας με τα μακριά πόδια αναδεύεται χωρίς να μπορεί να βολευτεί και καταριέται... «Επιστήμονες» μουρμουρίζει. «Επιστήμονες... Δεν μπορείτε να πολεμήσετε τη φύση των πραγμάτων... επιστήμονες ! Χα! Πως γίνεται και δεν έχουν βρει λύση ώστε να μπορούμε να βιδώνουμε και να ξεβιδώνουμε τα πόδια μας κατά βούληση;»...
Από το διήγημα «Εξομολόγηση»
... Ο συγγραφέας είναι ένα αιώνιο ορφανό, ένας εξόριστος, ένας αποδιοπομπαίος τράγος, ένα ανυπεράσπιστο παιδί. Χωρίζω το ανθρώπινο είδος σε δύο κατηγορίες: συγγραφείς και ζηλόφθονους!. Οι πρώτοι γράφουν, οι δεύτεροι ... ξοδεύουν το χρόνο τους συνωμοτώντας εναντίον των πρώτων...
... Δε μπορείς να συλλάβεις τον έρωτα που νοιώθει ένας συγγραφέας. Ο έρωτας ενός συγγραφέα είναι η Αίτνα που ζευγαρώνει με τον Βεζούβιο!