Παρουσίαση μουσικής
28. Ελπίδα
ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
LYRA 1994

6/15

Ένας καθαρά γυναικείος δίσκος της Νένας Βενετσάνου, έντονα φεμινιστικός, σε μια εποχή που τα πράγματα ακόμη έψαχναν την ονομασία τους και οι έννοιες κουβαλούσαν την ιστορία τους. Πρωτοεκδόθηκε το 1984 καταπράσινος με μια γυναικεία φιγούρα ντυμένη στα κόκκινα, ζωγραφισμένη στο αριστερό άκρο. Η σκιά της γυναίκας ήταν άσπρη και με την άκρη του ποδιού άνοιγε ένα στρογγυλό κόκκινο κουτί. Η ίδια γράφει : «Αναζητώντας ένα πρόσωπο ικανό να συγκινήσει το κοινό, χωρίς όμως να προκύπτει από έναν μηχανισμό τραγουδιστικού εργοταξίου, αλλά που να πηγάζει από μια στάση ζωής, ξεκίνησα με προβληματισμούς γύρω από τα γυναικεία πρότυπα μέσα από το τραγούδι. Μελοποίησα γυναικεία ποίηση ακολουθώντας μια συμβατική μουσική φόρμα, θεωρώντας ότι έτσι ανεδείκνυα καλύτερα την δραματικότητα του γυναικείου λόγου». Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι σε ποίηση Αιμιλίας Δάφνης και τραγουδάει η ίδια η συνθέτης.
Ελπίδα
Τόσο σκοτάδι, τόση θλίψη
πέφτει απ’ τα νέφη προς τη γη
που λίγο ακόμα και θα λείψει
μέσα απ’ την πλάση αναπνοή.
Κι έτσι χλωμά κι αραιά τα φύλλα
τρέμουν απάνω στα κλαδιά
Όσο η καινούργια ελπίδα τρέμει
μέσα στού ανθρώπου την καρδιά.
Φως ανοιξιάτικο για φέξε
μες τη θλιμμένη μου ψυχή,
κι ας είσαι σαν αστροπελέκι
πάνω στου δένδρου την κορφή.