Παρουσίαση μουσικής
155. Είμαι η κοκκινοσκουφίτσα
ΠΕΡΠΑΤΩ ΕΙΣ ΤΟ ΔΑΣΟΣ
LYRA 1997

4/12

Η μουσική που συνέθεσε ο Κώστας Βόμβολος για το μουσικό παραμύθι «Περπατώ εις το δάσος», που παίχτηκε από την Πειραματική σκηνή της Τέχνης το 1992 στο θέατρο Αμαλία. Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον έργο, όπου με αρκετή δόση σουρεαλισμού, αναμειγνύονται υποθέσεις κλασσικών παραμυθιών. Έτσι την κοκκινοσκουφίτσα ταλαιπωρούν οι μητριά και οι κακές κόρες της, ενώ για να μη χαθεί στο δάσος σκορπάει κοντορεβυθούλικα ψίχουλα ! Εξαιρετικό για μεγάλα παιδιά μέχρι 98 ετών. Οι στίχοι είναι της Στέλλας Μιχαηλίδου. Το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι είναι συμπίλημα δύο τραγουδιών : «Είμαι η κοκκινοσκουφίτσα» και «Τα ψιχουλάκια», που είναι γραμμένα στο ίδιο μουσικό μοτίβο και αποδίδονται από την Ελένη Δημοπούλου. Έχουν αφαιρεθεί οι αφηγήσεις.

Είμαι η κοκκινοσκουφίτσα
αδύνατη σα μια καρφίτσα
από την παντοτινή νηστεία
τη σφουγγαρο-ταλαιπωρία
ζω μέσα σ’ αδικία
αμείλικτη δικτατορία
έχοντας γι’ αφεντικά
τρεις κόρες και μια μητριά
αχ και νάχα δυό φτερά
να πέταγα σαν τα πουλιά
αχ νάμουν μια πεταλουδίτσα
κι όχι η κοκκινοσκουφίτσα
με διαταγές με βασανίζουν
με τυρρανάνε, με ζαλίζουν,
με χτυπάνε, με φοβίζουν,
με κοροϊδεύουν και με βρίζουν
τα δυό μου τ’ αφεντικά
οι κόρες κι η μητριά
αχ νάμουν ένα πετραδάκι
σ’ ένα δροσερό ρυάκι
αχ νάμουν μια πασχαλίτσα
κι όχι η κοκκινοσκουφίτσα
Ψιχουλάκια θα σκορπάω
όπου βρεθώ κι όπου πατάω
έτσι ώστε αν θελήσω
σπίτι πίσω να γυρίσω
ψιχουλάκια θα σκορπάω
με προσοχή όπου πατάω
πυξίδα δε θα χρειαστώ
αυτά θάχω οδηγό
τα ψίχουλα είναι σκληρά
σκληρά σα πετραδάκια
και σίγουρα δε θα τα φαν
του δάσους όλα τα πουλάκια.