Παρουσίαση μουσικής
205 Στο αφιερώνω
ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ
ΕΜΙ 2003






Συλλογική συλλογή τραγουδιών με ερμηνευτή τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Το συγκεκριμένο τραγούδι που έδωσε και την ονομασία στον δίσκο είναι γραμμένο από τον συνθέτη Απόστολο Βαλαρούτσο σε στίχους Κώστα Ξηρομερίτη.

Σβήσε τα φώτα, γύρνα τα νώτα
σ’ ό,τι μας πίκρανε ως τα χθες,
πράγματα καθεστώτα, λέξεις καυτές.
Μη με φοβάσαι, δεν σε πειράζω,
δεν είναι ώρα να κρυφτείς.
Έλα τώρα κοντά μου όσο μπορείς
Στο αφιερώνω. Μην το αρνηθείς...
Είμαι μικρός, διαφανής, είμαι σχεδόν κανείς!
Απλά διαπιστώνω, κι έτσι μεγαλώνω.
Στ’ αφιερώνω.
Αυτό το βράδυ φτιάχνω πετράδι,
πολύτιμο, αστραφτερό.
Κι απ' της νύχτας το υφάδι τα άστρα αφαιρώ,
για να στα δώσω. Νάξερες πόσο
όλα οι καρδιές μας συγχωρούν,
σ' ένα ναι μικρό τόσο πόσα χωρούν.

Παρουσίαση μουσικής
132. Παυσίλυπον
ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΝ
ΕΜΙ 1997

4/11

Δίσκος του κοινωνικά συνειδητοποιημένου και μάχιμου ροκά Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Ο ίδιος απαντάει σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης»: "Παυσίλυπον", για να παύσει η λύπη ... που μας προκαλούν τα πράγματα γύρω μας. Η λύπη που αναζητά διεξόδους"... Μόνο αν δεις την αλήθεια των πραγμάτων, μόνο τότε μπορείς να τα αλλάξεις. Αν παραδεχτείς ότι βρίσκεσαι σε κατάσταση ήττας, μόνο τότε μπορείς να κάνεις αγώνα, για να το ανατρέψεις αυτό... Πάντως, η μοναξιά είναι μια πραγματικότητα τόσο σκληρή που είναι πολυτέλεια να περιχαρακωνόμαστε πίσω από τον εαυτό μας. Το συγκεκριμένο κομμάτι σε στίχους Νίκου Τσακνή ερμηνεύει ο συνθέτης.

Παυσίλυπον
Ήταν ένας άνθρωπος με όψη ταπεινή
η καταγωγή του λαϊκή
Το '65 υπερέβαλε εαυτόν
Μήνυμα οι καμπάνες του για κάθε μικροαστόν
Μα κι οι άνθρωποι αυτοί βλέπαν έναν φασουλή
ήταν η εποχή πολύ σκληρή
Δεν είχε του μάγκα μπόι, ούτε ήταν από σόι
Βρε καλώστηνε την ατραξιόν, καραγκούν μπόι
Βρήκε μια παρέα των καμπάνων και τριχών
έγινε βορά σαπιοκοιλιών
Που κρατούσαν για την πάρτη τους την κριτική
δεν υπήρχε τότε η εξουσία της τιβί
Και νοσταλγώ, και νοσταλγώ πώς να στο πω
τα γλυκά μας σ’ αγαπώ
Το 75 ξεχαστήκαν όλα αυτά, πλάνες πανωραίες
και ακτίφ κομματικά
Είχε κι ένα μπάρμπα, απ’ την Αμέρικα αυτός
Βρε παιδί μου είχε γένει, ο δικτάτωρ Παττακός
Τότε πέσαν πάνω του, βρίζανε τη μάνα του
μια επαρχία θάνατου
Μαρξ και ήλιος πρασινί, αριστερά καράν κουνεί
μπόι, στα κάτεργα στον κάμπο, να τραβάς κουπί
Δεκαπέντε χρόνια η προσγείωση διαρκεί
μα είναι ανώμαλη πολύ
Τώρα όλοι ψάχνουν και μιλούν για αισθητική
βρήκαν και το κιτς από του Κίτσου τη στολή
Κι όσο για τον Κίτσο μας, άλλοι από τον κάμπο μας
Τζίμυ τον εβγάλαν και κεντούν
Του ’βαλαν μετάλλια, μα κάτι βουβάλια
θέλουν στην μπερλίνα μονοπώλιο να ασκούν
Τώρα που ξεμείναμε, στην κόψη του εικοστού
με ούτε καν πτυχίο παυσίλυπου
Μόνο σαν ημίθεοι του παιδικού μας εαυτού
γράφουμε τραγούδια για την τύχη ενός παιδιού
Και νοσταλγώ, και νοσταλγώ πώς να στο πω
τα γλυκά μας σ’ αγαπώ

Παρουσίαση μουσικής
25. Τραγουδάκι
ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΔΥΟ ΖΩΕΣ
(του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα)
ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ 2001
5/13

Στην συλλογή τραγουδιών αυτού του δίσκου, κρύβεται ένα μικρό μαργαριτάρι, γραμμένο από τον Ευτύχη Ζαρμπ. Ο όχι πολύ γνωστός αυτός συνθέτης, είναι αξιόλογος καθηγητής κλασικής κιθάρας και ανώτερων θεωρητικών, και έχει ιδρύσει Ωδείο στο Λαύριο. Έχει γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και για τον κινηματογράφο και έχει δώσει συναυλίες με το συγκρότημά του «Οξυγόνο».
Το «τραγουδάκι» ερμηνεύει όπως και όλα υπόλοιπα τραγούδια ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με τους Αντώνη Μιτζέλο, Αχιλλέα Περσίδη Ηλία Μπενέτο. Όσο για τα κρουστά, είναι τα κομπολόγια του Αντώνη...
Τραγουδάκι - τραγουδάκι δεν υπάρχει τέλος
σκάει κι έρχεται η αγάπη τρέχει σαν το βέλος
Μια φεύγει μια χάνεται και στρίβει
μια έρχεται την πόρτα μου ανοίγει
αεράκι δροσερό που με χτυπάει
φεύγει έρχεται μετά με τριγυρνάει
αεράκι δροσερό που με χτυπάει
σαν τη δω να πλησιάζει με μεθάει.
Μια μελωδία δίχως τέλος να σου φτιάξω
με δυο λόγια την εικόνα σου να ψάξω
μες το χρόνο που περνάει και μας ενώνει
φεύγει έρχεται η αγάπη δυναμώνει
μες το χρόνο που περνάει και μας ενώνει
σαν τα μάτια σου το φως μου μεγαλώνει.