Παρουσίαση βιβλίου

Μια κιθάρα και πολλές συγγνώμες

Μπαμπέτα Ιωάννα

Εκδ. Ψυχογιός

Μια κιθάρα ήταν η αφορμή για να γνωριστεί ο Κωνσταντίνος με τον Πέτρο. Δυο παιδιά εντελώς διαφορετικά, με κοινή αγάπη όμως τη μουσική. Ο Πέτρος, πάντα λιγομίλητος. Ο Κωνσταντίνος, ένα συνηθισμένο εντεκάχρονο αγόρι. Πότε μάγκας, πότε αστείος, πότε κακός αλλά πάντα μπερδεμένος. Όταν γνωρίζει τη Μαρίνα, όμως, η κατάσταση περιπλέκεται.
Μια ιστορία γεμάτη μουσική, παρεξηγήσεις, όνειρα, απογοητεύσεις, καρδιοχτύπια και συγγνώμες.

«Oι ήρωες της ιστορίας βρίσκονται στην άχαρη εκείνη ηλικία των 11-12 ετών που καλούνται να αφήσουν τον κόσμο των παιχνιδιών και της οικογενειακής υπερπροστασίας για να μπουν στη πραγματικότητα. Βέβαια τα χρονικά όρια ανάμεσα στους δυο αυτούς κόσμους δεν είναι ίδια για όλα τα παιδιά. Οι περιστάσεις είναι που αναγκάζουν κάποια από αυτά να μεγαλώσουν  νωρίτερα και κάποια άλλα να παρατείνουν την εποχή της ξενοιασιάς. Οι δυο κεντρικοί ήρωες της ιστορίας ο Πέτρος και ο Κωνσταντίνος ανήκουν σε δυο διαφορετικούς κόσμους. Αντιμετωπίζουν τη ζωή κάτω από διαφορετικά δεδομένα. Η φιλία τους ωστόσο δε στηρίζεται στις διαφορές αλλά σε κοινά ενδιαφέροντα που στην προκειμένη περίπτωση είναι η αγάπη για τη μουσική. Ο Κωνσταντίνος μπαίνοντας στην εφηβεία  έχει τις συνηθισμένες ανησυχίες και τα προβλήτα που έχουν  τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του. Οι γονείς, η γιαγιά, ο περίγυρος, η ζεστασιά του σπιτιού και η εξασφαλισμένη κάλυψη των βασικών αναγκών του δίνουν τα περιθώρια για περαιτέρω προβληματισμούς που αφορούν  στην επιλογή  στόχων και ταυτότητας- όπως εξάλλου είναι λογικό και αναμενόμενο.  Ο Πέτρος έχει ήδη μπει στη βιοπάλη, αντιμετωπίζει μια σκληρή πραγματικότητα. Δυστυχώς η ζωή έχει διαφορετικά πρόσωπα για τον καθένα.

Μπορούν τα δυο αυτά άτομα να παραμείνουν φίλοι όταν μάλιστα ανάμεσά τους μπαίνει μια κοπέλα - ο πρώτος έρωτας για τον Κωνσταντίνο;

Ποιος είναι ο πρώτος εχθρός ενός εφήβου;  Μα ο ίδιος του ο εαυτός και κάποια συναισθήματα όπως η ζήλια! Τον εαυτό του προσπαθεί να αντιπαλέψει, να μάθει να τον συγκρατεί,  να αξιολογεί καταστάσεις και να βάζει προτεραιότητες. 

Ο κάθε άνθρωπος κάποιες στιγμές στη ζωή του θα φερθεί επιπόλαια, θα κάνει πράξεις για τις οποίες θα μετανιώσει. Και μετά; Σίγουρα δεν μπορεί να γυρίσει το χρόνο πίσω αλλά μια συγγνώμη ή ακόμα και περισσότερες μπορούν να  φτιάξουν κάπως τα πράγματα.

Και όπως γράφει κάπου στο κείμενο: «Δυστυχώς η ζωή δεν είναι όπως στις ταινίες που, όταν όλα σου πάνε χάλια, μπορείς να κλειστείς στο σπίτι και να τρως όλη μέρα σοκολάτες και πίτσες στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση»

Στην πραγματική ζωή πρέπει να συνεχίσεις αναγνωρίζοντας τα λάθη και μαθαίνοντας από αυτά. (αποσπάσματα κειμένου της Γιώτας Φώτου).

Το βιβλίο αυτό της Ιωάννας Μπαμπέτα διαβάζεται με μεγάλη ευχαρίστηση και από ενήλικες. Θα έλεγα μάλιστα ότι ΠΡΕΠΕΙ να διαβάζεται και από ενήλικες. Περιέχει εξαιρετικές συγκινητικές σκηνές και διαλόγους, έχει πλοκή και ενδιαφέρον, δεν ψευτολογοτεχνίζει ψευτοκουλτουριάκα όπως μεγάλος αριθμός πληκτικών πονημάτων της μοντέρνας «παιδικής λογοτεχνίας».