Παρουσίαση μουσικής

358. Ο Σταθμάρχης Γεωργίου Ξενοφών

Ανέκδοτο έργο

Ένα όμορφο «ορφανό» τραγούδι που δεν ανήκει ακόμα σε κάποια συλλογή, δεν έχει χαραχτεί σε βινύλιο, δεν έχει συμπεριληφθεί σε συμπαγή δίσκο ακτίνας, αλλά υπάρχει. Είχε μάλιστα διαγωνιστεί στους 1ους αγώνες δημιουργίας τραγουδιού της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών...

Ένα δώρο στη «Μενεστρέλλων Πολιτεία» από τον μόνιμο κάτοικο και φίλο συνθέτη Γιάννη Γεωργαντέλη.

Ένα τραγούδι με ιστορία :

Ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός στο Μανδράκι των Σερρών εγκαταλείφθηκε και  σκεπάστηκε από το νερό όταν κατασκευάστηκε η τεχνητή λίμνη Κερκίνη τη δεκαετία του '30. Φήμες λένε ότι δύτες που βουτούν στα αβαθή της λίμνης και τριγυρίζουν στα βυθισμένα χαλάσματα τις νύχτες με μισοφέγγαρο ακούνε σφυρίγματα και τριξίματα από ράγες.

Μουσική και στίχοι του Γιάννη Γεωργαντέλη, ερμηνεύει ο Μάκης Παπαγαβριήλ και στα φωνητικά  η αξιαγάπητη Μαριαλένα Σπίνουλα – Γεωργαντέλη.

Σε μια άδεια αποβάθρα στο Μανδράκι των Σερρών

ο Σταθμάρχης Γεωργίου Ξενοφών

έχει μείνει απ’ το τριάντα όταν κλείσαν το σταθμό

κι ιστορίες ψιθυρίζει στης Κερκίνης το  νερό.

Για τον καπνό των σκουριασμένων μηχανών,

για το φως που ξεπετιέται τα μεσάνυχτα

απ’ τα παράθυρα των ξεχασμένων βαγονιών,

για ένα χαρτάκι τρυπημένο, διαλυμένο απ’ τον καιρό

κι ένα ταξίδι που κόπηκε στα δύο.

Όταν πέφτει η ομίχλη ξεπροβάλλει απ’ το νερό

ο Σταθμάρχης Γεωργίου Ξενοφών.

Με τα σήματα στο χέρι εξετάζει το συρμό

και δελτία συμπληρώνει βάσει των κανονισμών

για τον καπνό των σκουριασμένων μηχανών...

Σε μια άδεια αποβάθρα στο Μανδράκι των Σερρών

ο Σταθμάρχης Γεωργίου Ξενοφών

το σταθμό έχει στολίσει, περιμένει από καιρό

ένα τραίνο να τον πάρει  απ’ της λίμνης το βυθό.