Τραγούδι του Σταύρου Ζώρα (Ουσταμπασίδη), ομογενή από την Ρωσία. Αναφέρεται ότι είχε κυκλοφορήσει σε 1η εκτέλεση το 1967 από την Τάμυ και το συγκρότημα Sounds. Ωστόσο εκείνη η ερμηνεία, έπασχε από το ότι η φωνή ακολουθούσε τον ρυθμό της μουσικής με μικρή υστέρηση στην 1η μουσική φράση και έτσι θεωρώ ότι η κλασική αυτή version με τον ίδιο τον Ζώρα είναι η άριστη. Το κομμάτι ακούγεται και στην ταινία «Ας με κρίνουν οι γυναίκες» του Αντώνη Τέμπου το 1968, σε μια σκηνή που τα ζευγάρια χορεύουν παθητικά ένα slow.
Μουσική, στίχοι, ερμηνεία Σταύρου Ζώρα.
Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο
Εσένα που αγαπώ τόσο πολύ
Για πες μου θες να μείνω ή να φύγω
Για πες μου πριν μας έβρει το πρωί
Τ' αστέρια από ψηλά μας βλέπουν σιωπηλά
Τη νύχτα αυτή πως χάθηκε ο χρόνος
Τα μάτια σου φωτιά τα χείλη σου δροσιά
Αν φύγεις και μ' αφήσεις θα 'μαι μόνος