Παρουσίαση μουσικής
103. Έτσι κοιμάται ολόγυμνη
ΑΜΟΡΓΟΣ
ΣΕΙΡΙΟΣ 2005

2/22

Καντάτα βασισμένη στο ομώνυμο ποίημα του Νίκου Γκάτσου, για μια γυναικεία φωνή, δυο ανδρικές, μικτή χορωδία και συμφωνική ορχήστρα. Τραγουδούν: Μαρία Φαραντούρη, Tάσης Χριστογιαννόπουλος, Δώρος Δημοσθένους. Ενορχήστρωση - Αναπροσαρμογή: Νίκος Κυπουργός
Ο Χατζιδάκις θεωρούσε ότι η AΜΟΡΓΟΣ δεν είναι ένα ελληνικό ποίημα, με χρήση κάποιων υπερρεαλιστικών στοιχείων, τα οποία όμως υπάρχουν στην ίδια την ελληνική παράδοση. Γι αυτό και ο Γκάτσος δεν δυσκολεύτηκε να τα μεταφέρει στο νεοελληνικό τραγούδι, δίνοντας μια καινούργια αίσθηση, αλλά στην ουσία επαναφέροντας τα διαχρονικά στοιχεία που περιείχε η ελληνική παράδοση. Παρά την μακρόχρονη σχέση του με αυτό το ποίημα και τις επανειλημμένες εξαγγελίες ολοκλήρωσης του, στην πράξη ο Xατζιδάκις αφιερώθηκε αποκλειστικά στη σύνθεσή του σε δύο μόνο συγκεκριμένες χρονικές περιόδους:
H πρώτη ήταν το καλοκαίρι του 1972 στη Nέα Yόρκη, λίγο πριν την επιστροφή του στην Eλλάδα. Στην πρώτη εκείνη μορφή του έργου προβλέπονταν αφηγηματικά μέρη ανάμεσα στα τραγούδια, με τον Aλέξη Mινωτή ως αφηγητή, και τον Δημήτρη Χορν στο ρόλο του Βυζαντινού χρονογράφου.
Δεκαπέντε χρόνια μετά, το 1986 γράφει το Πόσο πολύ σ’ αγάπησα, και σχεδιάζει κάποιες μελωδίες για μερικούς από τούς τελευταίους στίχους του ποιήματος: Xρόνια και χρόνια πάλεψα. Tον Mάιο και τον Iούνιο του 1987 καταπιάνεται για τελευταία φορά με το έργο, αναθέτει στον Νίκο Κυπουργό την ενορχήστρωση. H παρουσίαση όμως του έργου αναβάλεται.
Έτσι η ΑΜΟΡΓΟΣ εξακολουθεί να παραμένει ένα «ανολοκλήρωτο» ταξίδι επιστροφής. Κι επειδή δεν είναι νησί, μπορεί κανείς να φτάσει εκεί, μόνο στα όνειρά του! To καλοκαίρι του 2003, η ΑΜΟΡΓΟΣ παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Hρώδειο. Το συγκεκριμένο τραγούδι ερμηνεύει ο Δώρος Δημοσθένους.
Έτσι κοιμάται ολόγυμνη
μέσα στις άσπρες κερασιές
μια τρυφερή μου αγάπη,
ένα κορίτσι αμάραντο
σα μυγδαλιάς κλωνάρι.
Με το κεφάλι στον αγκώνα της
γερτό και την παλάμη πάνω στο φλουρί της
πάνω στην πρωινή του θαλπωρή
όταν σιγά σιγά σαν τον κλέφτη,
από το παραθύρι της άνοιξης
μπαίνει ο αυγερινός να την ξυπνήσει!