25 Μαΐ 2009

Παρουσίαση μουσικής
124. Γέλα ψυχή μου
ΤΑ ΜΕΤΑΞΩΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
LYRA 2003

3/12

Το τραγούδι «Γέλα ψυχή μου» βρίσκεται στον δίσκο «Τα μεταξωτά τραγούδια» της Μελίνας Κανά του 2003, αν και είχε πρωτοκυκλοφορήσει στον προσωπικό δίσκο «Μελίνα Κανά» της ίδιας εταιρίας το 2001. Η σύνθεση και οι στίχοι είναι του ταλαντούχου Κώστα Παρίση.
Γέλα ψυχή μου τα τρένα περνούν
τα μάτια αρπάζουν και μόνο έτσι ζουν
γέλα κυλάει ο καιρός
Γέλα ψυχή μου και βγες να σε δουν
σαν σβήνει η μέρα χαρές θες να 'ρθουν
γέλα κυλάει ο καιρός
Μη με προδώσεις δεν έχω μιλιά
μη μου φορτώσεις σκισμένα πανιά
σημάδια είν’ όλα το ξέρω καλά
σημάδια οι σκέψεις άγρια πουλιά
Γέλα ψυχή μου και κοίτα ψηλά
σαν έρθει η ώρα θα έρθει απλά
γέλα κυλάει ο καιρός
Γέλα ψυχή μου και πες δυνατά
δεν ήμουν μόνη σε βρήκα ξανά
γέλα κυλάει ο καιρός

16 Μαΐ 2009

Παρουσίαση μουσικής
123. Ταγκό Νο 1
ΜΕΡΕΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

6/13


Συλλογή συνθέσεων για κιθάρα του Κώστα Μυλωνά, ιδιαίτερα γνωστού για το μνημειώδες 3τομο έργο του «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ» από τις εκδόσεις Κέδρος, (ανάρτηση 20ης Μαρτίου 2008). Το συγκεκριμένο τραγούδι, όπως και όλα του δίσκου, αποδίδει ο Σπύρος Χριστογλου.

12 Μαΐ 2009

Παρουσίαση μουσικής
122. Ρένα
ΤΟ ΜΕΛΩΔΟΧΩΡΙΟ ΘΕΛΕΙ ΜΑΕΣΤΡΟ
Εκδ. Ε. Ρώσση

3/9



Ο δίσκος – βιβλίο με τον τίτλο αυτό περιλαμβάνει μια συμπαθητική ιστορία για μικρά παιδιά με τις νότες της οκτάβας προσωποποιημένες σε 8 κατοίκους ενός μικρού χωριού. Όλες παίζουν και τραγουδούν χωρίς συνεννόηση, με αποτέλεσμα μια απίστευτη κακοφωνία, μέχρις ότου καταφθάνει ο μαέστρος και βάζει τάξη. Ο Σταύρος Παπασταύρου (γνωστός και από την Φρουτοπία, Αναρτηση Νο 18), συνέθεσε την μουσική, η Δήμητρα Λαμπρέτσα ζωγράφισε και η Ακριβή Λαζαρίνη έγραψε το λιμπρέτο.
Ρένα όπως ΡΕ
Τ’ όνομά μου είναι Ρένα,
μα δεν το λέω σε κανένα.
Δεν είμαι τόσο κοινωνική,
ούτε και πάντα ευγενική.
Θέλω να έχω ησυχία,
δεν τη μπορώ τη φασαρία,
γιατί θυμώνω, κι όταν φωνάζω,
αυτά που λέω δεν λογαριάζω.
Θα φταίει το ΡΕ στο όνομά μου,
γι’ αυτή τη συμπεριφορά μου,
μα τι να κάνω; Αυτή είμαι εγώ
κι αν λέω «ΡΕ» δεν το εννοώ.

6 Μαΐ 2009

Παρουσίαση βιβλίου
Άπαντα τα καλύτερα ποίηματα
Σουρής Γεώργιος
Εκδ. Εκδοτική Θεσσαλονίκης 2002



Ένα φροντισμένο απάνθισμα από το τεράστιο έργο του Χιώτη Γεωργίου Σουρή, που γεννήθηκε το 1853 και πέθανε το 1919. Τα περισσότερα ποιήματα του κυκλοφόρησαν στην εφημερίδα «Ρωμηός», έμμετρη εβδομαδιαία σάτιρα, που εξέδιδε ο ίδιος για 36 χρόνια από το 1883 ως το 1918 (1.444 τεύχη). Το έργο του χαρακτηριζόταν από ποιητική γονιμότητα και την πληθώρα των στίχων. Έγραφε πάντα καλοπροαίρετα σχολιάζοντας το λαό, τους άρχοντες, τους Βασιλείς, χωρίς ωστόσο να βρίζει. Η γλώσσα του είναι μικτή. Χρησιμοποιεί πολύ τη δημοτική, αλλά συχνά στα ποιήματά του υπάρχουν αρκετές λόγιες λέξεις και φράσεις, για λόγους είτε μετρικούς είτε σατιρικούς.
Αποσπάσματα:
Η ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ
Μπόϊ δυό πήχες,
κόψη κακή,
γένια με τρίχες
εδώ κι εκεί.
Κούτελο θείο
λίγο πλατύ,
τρανό σημείο
του ποιητή...
ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΜΟΥ
Εμπρός πεζοί μου στίχοι φανήτε τυπωμένοι,
ας σας διαβάσουν όλοι και ας σας τραγουδούν,
αλλ’ όμως ποιός γνωρίζει τι τύχη σας προσμένει.
Τι χέρια θα σας πιάσουν, τι μάτια θα σας δουν!...
ΠΑΠΑΔΕΣ
...Παπάδες, που ανδρίζεσθε στα τόσα μοναστήρια,
που φαίνεσθε παχύτατοι ωσάν τα χοιρομήρια,...
...Που είσθε οι διδάσκαλοι στο τρώγειν και το πίνειν,
που πάντοτε διδάσκετε στον κόσμον την ειρήνην,...
ΤΕΜΠΕΛΙΑ
...Σ' αυτόν τον κόσμο τον χαζό

ας ημπορούσα να μη ζω,
μα... δίχως ν' αποθάνω.

3 Μαΐ 2009

Παρουσίαση μουσικής
121. Ένα καρότσι
ΚΕΡΚΥΡΑ ’82 ΑΓΩΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
ΜΙΝOS EMI 1982

18/25

Ζωντανή ηχογράφηση των 25 τραγουδιών που διαγωνίστηκαν στους αγώνες Ελληνικού τραγουδιού στην Κέρκυρα το 1982. Οι αγώνες διοργανώθηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι. Το συγκεκριμένο τραγούδι σε ποίηση Φ. Λάδη, συνέθεσε και ερμηνεύει η Μαίρη Δαλάκου και η ενορχήστρωση είναι του Τ. Καρακατσάνη.

Ένα καρότσι κύλαγε σε χωματένιο δρόμο
και κάθε τόσο έγερνε σαν εύρισκε λιθάρι.
Δεν ξέρω αν εκουβάλαγε ληστή στη λαιμητόμο,
δώρα φτωχών στη Ρήγισσα, για χόρτα στο παζάρι.
Ένα καρότσι θα κυλά μετά από χίλια χρόνια
Και θα φανεί στη δημοσιά δυό μίλια απ’ το φεγγάρι
Άχυρα πίσω θα σκορπά απ’ τουρανού τ’ αλώνια
Και κάθε τόσο θα πηδά σαν πέφτει σε λιθάρι.